وبلاگ

با سیلویا پلات

  سیلویا پلات  شاعر, نویسنده ی داستان‌های کوتاه، و مقاله‌نویس آمریکایی است. وی بیشتر شهرت خویش را وام‌دار اشعارش است. علاوه بر اشعار، کتاب «حباب شیشه» که اثری شبه‌زندگینامه‌ای است که بر مبنای حیات خودش و کشمکش‌هایش با بیماری افسردگی، نوشته شده است نیز کتابی مشهور است.

ادامه خواندن ←

با داستایوفسکی

فیودور میخاییلوویچ داستایفسکی نویسندهٔ مشهور و تأثیرگذار اهل روسیه بود. ویژگی منحصر به فرد آثار وی روانکاوی و بررسی زوایای روانی شخصیت‌های داستان است.    سوررئالیست‌ها مانیفست خود را بر اساس نوشته‌های داستایوسکی ارائه کرده‌اند.    اکثر داستان‌های وی همچون شخصیت خودش سرگذشت مردمی‌ست عصیان زده، بیمار و روان‌پریش. او ابتدا برای امرار معاش به کار ترجمه پرداخت و آثاری چون اورژنی گرانده اثر بالزاک و دون کارلوس اثر فریدریش شیلر را ترجمه کرد.    در زمستان ۱۸۴۴-۱۸۴۵ رمان کوتاه مردم فقیر را نوشت که بدین وسیله وارد محافل نویسندگان رادیکال و ساختارشکن بزرگ در سن پترزبورگ شد و برای...

ادامه خواندن ←

با بوریس پاسترناک

بوریس پاسترناک در فوریه1890 در روسیه متولد شد. او فعالیت ادبی خود را از سال 1913 که برای ادامه تحصیل به آلمان رفته بود شروع کرد. آشنایی او با نمایندگان برجسته نمادگرایی و فوتوریسم، از جمله ولادیمیر مایاکوفسکی زمینه ساز چاپ پنج شعر در سال‌نامه «لیریکا» شد.    از سال ۱۹۱۴ که اولین کتاب شعر پاسترناک به نام «توأمان در ابرها» چاپ شد تا ۱۹۳۱ که وی از مسکو به قفقاز مهاجرت کرد بیش از ده مجموعه شعر توسط وی منشر شد که این قضیه باعث گردید تا در اولین کنگرهٔ نویسندگان در سال۱۹۳۴، پاسترناک بزرگ‌ترین شاعر معاصر روس معرفی...

ادامه خواندن ←

با برتولت برشت

برتولت برشت نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر و شاعر آلمانی را بیشتر به عنوان برجسته‌ترین نمایشنامه‌نویس تئاتر روایی (که نقطه مقابل تئاتر دراماتیک است)، و به‌خاطر نمایشنامه‌های مشهورش می‌شناسند. اما برتولت برشت گذشته از این که نمایشنامه‌نویسی موفّق و کارگردانی بزرگ بود، شاعری خوش‌قریحه نیز بود و شعرها، ترانه‌ها و تصنیف‌های پرمعنا و دل‌انگیز بسیاری سرود. وی همچنین با ابداع سبک فاصله‌گذاری در تئاتر، انقلابی بزرگ را در زمینه ی هنرهای نمایشی به پا کرد.    برشت سرودن شعرهایش را در ۱۵سالگی و پیش از نمایشنامه‌نویسی آغاز کرد. نخستین سروده‌هایش را بین سالهای ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۷ سرود و آنها را در...

ادامه خواندن ←

با سیاوش کسرایی

سیاوش کسرائی شاعر،نقاش و فعال سیاسی  تاریخ معاصر ایران ، دانش‌آموخته دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و از بنیان‌گذاران انجمن ادبی شمع سوخته بود.    سیاوش کسرائی سُراینده منظومهٔ «آرش کمانگیر»، نخستین منظومه حماسی نیمایی است. وی یکی از شاگردان نیما یوشیج بود که به سبک شعر او وفادار ماند. از جمله مجموعه شعرهای به‌جای مانده از سیاوش کسرائی، می‌توان به مجموعه شعر آوا، مهره سرخ، در هوای مرغ آمین، هدیه برای خاک، تراشه‌های تبر، خانگی، با دماوند خاموش و خون سیاوش اشاره کرد.    «مجموعه  اشعار »وی در مؤسسۀ انتشارات نگاه به چاپ رسیده است .  ...

ادامه خواندن ←

«صدای آرامش » از نگاه به کتابفروشی ها رسید.

 ... و من فکر می کنم که هیچکس نشانی مرا درست نمی داند. و همه به نشانی های غلط برای من نامه مینویسند. و تو که نشانی مرا شاید درست میدانی برای من اصلاً نامه نمی نویسی چرا که هر روز مرا می بینی مثل گلدان، مثل چراغ پایه بلند کنار اطاق مثل صندلی راحتی، و برای من پیغامی نداری. نامه هایم را به نشانی آفتاب فرستادم، شاید که به نور برسد. و به نشانی بهار، شاید که طراوت را دریابد. و به نشانی صخره های بلند کوه، شاید که جوابی بیاید. اما پستچی دیگر نامه نمی آورد و زنگ...

ادامه خواندن ←

«دردهان اژدها» به چاپ دوم رسید

نگاه: «دردهان اژدها» نوشته‌ی محمدرضا زمانی که به تازگی منتشرشده بود به چاپ دوم رسید. بدتر این است که قبلش نقاش ساختمان بوده باشی و یک روز ظهر به این نتیجه برسی که دیگر نمی‌توانی، نمی‌توانی درها، دیوارها، و سقف‌ها را سفید کنی و هیچ چیز رویش نکشی. نمی‌توانی همان‌طور دست‌نخورده، دیوار براق و لخت خانه‌ی مردم را رها کنی، با آن‌همه تصویری که توی سرت می‌چرخد. آن‌وقت است که دست از نقاشی ساختمان‌ها برمی‌داری و همه‌ی آن سطوح صاف و صیقلی برایت شبیه بوم می‌شود، بومی که اجازه نداری به آن دست بزنی.

ادامه خواندن ←

با ژاک پره ور

ژاک پرِوِر شاعر و فیلم‌نامه‌نویس فرانسوی در 4 فوریه 1900 در نوئی سورسن نزدیک پاریس دنیا آمد.     با دیدن فیلم‌های چارلی چاپلین شیفته سینما شد و بعدها برای کارگردان‌هایی مثل ژان رنوار، کلود اوتان لارا و مارسل کارنه فیلم‌نامه نوشت.    او در محفل  سوررئالیست‌ها به طور دائم شرکت می‌کرد.و همچنین ارتباط نزدیکی با  لوئی آراگون و آندره برتون داشت . شعر می‌گفت، شعرهایی که همیشه تا زمان مرگش، ۱۹۷۷، و بعد از آن مورد استقبال بسیار بوده و هست .

ادامه خواندن ←

باردیگر بالزاک

اُنوره دو بالزاک‏ (زادهی ۲۰ مه ۱۷۹۹ – درگذشته‌ی ۱۸ اوت ۱۸۵۰) نویسندهی نامدار فرانسوی است که او را پیشوای مکتب رئالیسم اجتماعی در ادبیات می‌دانند. «کمدی انسانی» نامی است که بالزاک برای مجموعه آثار خود که حدود ۹۰ رمان و داستان کوتاه را دربرمی‌گیرد برگزیده‌است.  توصیفات دقیق و گیرا از فضای حوادث و تحلیل نازک‌بینانه روحیات شخصیت‌های داستان بالزاک را به یکی از شناخته‌شده‌ترین و تأثیرگذارترین رمان‌نویسان دو قرن اخیر تبدیل کرده‌است. خوشبختانه اکثر آثار مهم مجموعه کمدی انسانی بالزاک در سالهای گذشته توسط  مترجمان صاحب‌نام به فارسی برگردانده شده است. انتشارات نگاه دو اثر« مادام دلاشانتری» و« دهقانان»...

ادامه خواندن ←

«فن رمان نویسی» کتابی برای همه‌ی آنها که سودای رمان‌نویسی دارند.

نوشتن یك رمان موفق نه تنها به استعداد و عزم راسخ، كه به نوع مهارت فنى بالا نیاز دارد. هیچ كتاب راهنمایى را نمى‌توان یافت كه بتواند استعداد و اراده را آموزش دهد، اما مهارت فنى مقوله دیگرى است.    ...در این كتاب ما مستقیمآ با نوع خاصى از رمان سر و كار نداریم ــ مثلا رمان تاریخى، رمان عشقى، رمان پلیسى و یا تجربى ــ سر و كار ما بیشتر با آن نوع رمانى است كه به رمان «مستقیم» معروف است و اكثر اطلاعاتى كه در فصل‌هاى مختلف كتاب به خواننده داده مى‌شود براى انواع داستان‌هاى بلند كاربرد دارد....

ادامه خواندن ←