در یک‌کلام این کتاب به روان‌کاوی حافظ، و روان‌کاوی‌های خود حافظ در اشعارش، می‌پردازد. و باب نوی در حافظ‌پژوهیِ عصر جدید گشوده‌است. سالیان سال بود که کتابی دربارۀ اندیشه و هنر و در واقع شعر و شخصیت حافظ، به این ژرفی و حتی شگرفی نخوانده بودم. کتابی که گام به گام حلقه‌های تودرتوی شعر حافظ را می‌شکافد تا در ابتدای فصل پنجم، کلام را بدانجا می‌رساند که «زبانِ حافظی و حافظانه می‌شود بیان ناخودآگاه انسان».
جورج لوکاچ، فیلسوف و نظریه‌پرداز ادبی بلندآوازۀ مجار، در این مجموعه جستارهای پرمغز دربارۀ مهم‌ترین نویسندگان رئالیست آلمان در سدۀ نوزدهم، از هاینریش فون کلایست تا یوزف فون آیشندورف، گئورگ بوشنر، هاینریش هاینه، گوتفرید کِلر، ویلهلم رابه و تئودور فونتانه، چه از لحاظ تاریخ فرهنگی و جهان ادبی و چه از لحاظ پرداختن به سبک و فرم تک تک متون هفت تن از برجسته‌ترین نویسندگان رئالیست آلمان، افق‌های نوینی را به روی خواننده می‌گشاید. گرچه دفاع بی‌وقفۀ لوکاچ از رئالیسم در برابر ناپختگی‌ها و زمختی‌های ادبیات رسمی، رئالیسم سوسیالستی، در سراسر این جستارها، گاه پوشیده و گاه آشکار، رخ می‌نماید، هدف اصلی او البته روشن ساختن بستر و سیاق فکری، ادبی و تاریخی است که این نویسندگان بزرگ در بطن آن کار کرده و بالیده‌‌اند تا بدین ترتیب خوانندۀ این جستارها به درک روشن‌تر و کامل‌تری از کار و بار ادبی این نویسندگان دست یابد.
درماندگی درازمدت
به مسلم شمردن مرگ معتادش کرده است :
اکنون که دل آن ندارد که به نور تند و تند‌تر سخن گوی روز وارد شود
و در میان مردان خطر کند .
هاینریش هاینه ، شکسته ، کنده‌شده از پاشنه
به آن رود کندرو زمان می‌اندیشد
که او را به آن سوی تیرگی دور و دراز می‌کشاند
و او را از سرنوشت دردناک انسان بودن و بهودی بودن جدا می‌کند .
به آهنگ‌های تردی می‌اندیشد که او ساز آنها بوده است
گرچه می‌داند که آهنگ از آنِ درخت نیست ،
از آن پرنده نیست _
آهنگ از آنِ زمان است و از روزهای رنگ پریده‌ی او می‌آید .
آنها نمی‌توانند ترا نجات دهند ، چکاوک‌های ترا ، کبوترهای ترا ،
و نه همه شب‌های طلایی و گل‌های مشهور ترا .
.
(پاریس ۱۸۵۶)
.
شماره‌ی صفرم، هفتمین و آخرین رمان اومبرتو اکو، نویسنده‌ی ایتالیایی‌ست. این رمان به‌مرور، با قدم زدن در شهر میلان سال 1992، ما را با موقعیت کنونی این کشور آشنا می‌کند. رمان درباره‌ی روزنامه‌ای‌ست که هرگز قرار نیست چاپ شود و در شماره‌ی صفرم باقی می‌ماند؛ اما خبر چاپ آن به گوش متهمانی می‌رسد که برای جلوگیری از انتشار آن، بایستی سر کیسه را شل کنند و مدیر کل روزنامه را در قبال سکوت و چشم‌پوشی از چاپ، درجات دهند. این اثر به روشنی سیستم مافیایی، فراماسونری، کاموررا، کوزانوسترا و ساختار بسته‌ی کلیسا و اعمال نفوذ واتیکان را نشان می‌دهد و مشکلات سیستم بخشوده‌گی پس از جنگ که در تار و پود نظام دموکراتیک لانه کرده، برملا می‌سازد. از آن گذشته به نویسنده‌گان جوان می‌آموزد چگونه برای نوشتن یک رمان باید اطلاعات گوناگون را پیش از نشستن و نوشتن رمان فراهم و پوشه‌بندی کرد.
فاشیست، لبخند و گرسنگی سمیرا سهرابی‌شگفت منتقد و داستان‌نویس روزنامه آرمان-3248 ولف دیتریش شنوره (۱۹۲۰ - ۱۹۸۹) نویسنده آلمانی بعد از جنگ است، که جنگ در آثارش به زبانی دراماتیک تبدیل می‌شود؛ زبانی که رخدادها، ماجراهای ناگزیر و ویرانی‌های ضد انسانی‌اش شنوره را وامی‌دارد تا اندوه و زخم را به ساحت داستان‌هاش وارد کند؛ همان‌گونه که‌هاینریش بُل، که خود نویسنده بعد از جنگ است، نیز چنین کرد. جنگ دوم جهانی نه‌تنها ادبیات آلمان را دگرگون کرد بلکه سایر کشورهایی را که در این جنگ خانمان‌سوز به نحوی گرفتار شده بودند نیز تحت‌تاثیر قرار داد، و معضلات جنگ در هنر و...
زندگی و آثار بزرگ علوی " آقا بزرگ علوی " ، با خلق داستان هایی چون : " چشم هایش " ، " گیله مرد " ، " چمدان " ، " پنجاه و سه نفر " ، " ورق پاره های زندان " ، " میرزا " ، " نامه ها " ، " سالاری ها " و .... بیش از نیم قرن از چهره های مطرح ادبیات میهن عزیزمان : " ایران " و از نویسندگان پیشگام و زبردست مکتب جدید رمان نویسی " مدرنیته " این مرزو بوم بود . " بزرگ علوی " در 13 بهمن ماه سال 1282 خورشیدی در محله ی" چاله میدان تهران...