وبلاگ

 ... و من فکر می کنم که هیچکس نشانی مرا درست نمی داند. و همه به نشانی های غلط برای من نامه مینویسند. و تو که نشانی مرا شاید درست میدانی برای من اصلاً نامه نمی نویسی چرا که هر روز مرا می بینی مثل گلدان، مثل چراغ پایه بلند کنار اطاق مثل صندلی راحتی، و برای من پیغامی نداری. نامه هایم را به نشانی آفتاب فرستادم، شاید که به نور برسد. و به نشانی بهار، شاید که طراوت را دریابد. و به نشانی صخره های بلند کوه، شاید که جوابی بیاید. اما پستچی دیگر نامه نمی آورد و زنگ...

ادامه خواندن ←

نگاه: «دردهان اژدها» نوشته‌ی محمدرضا زمانی که به تازگی منتشرشده بود به چاپ دوم رسید. بدتر این است که قبلش نقاش ساختمان بوده باشی و یک روز ظهر به این نتیجه برسی که دیگر نمی‌توانی، نمی‌توانی درها، دیوارها، و سقف‌ها را سفید کنی و هیچ چیز رویش نکشی. نمی‌توانی همان‌طور دست‌نخورده، دیوار براق و لخت خانه‌ی مردم را رها کنی، با آن‌همه تصویری که توی سرت می‌چرخد. آن‌وقت است که دست از نقاشی ساختمان‌ها برمی‌داری و همه‌ی آن سطوح صاف و صیقلی برایت شبیه بوم می‌شود، بومی که اجازه نداری به آن دست بزنی.

ادامه خواندن ←

زرگ علوی در( 13بهمن ماه ۱۲۸۲ (در تهران متولد شد. او در نوجوانی همراه پدر به اروپا رفت و در برلین به تحصیل پرداخت. پس از فراغت از تحصیل در رشته تعلیم و تربیت به ایران بازگشت و در شیراز مشغول تدریس شد.    بزرگ علوی  در 1307 به تهران آمد و کار تدریس را دنبال کرد،و در همین سالها با صادق هدایت، مسعود فرزاد و مجتبی مینوی گروه "ربعه" را تشکیل دادند و سلسله بحثهای نوین ادبی را آغاز کردند. مجموعه داستان کوتاه چمدان  نخستین اثر بزرگ علوی در همین سالها منتشر شد.    او در  سال 1315 به...

ادامه خواندن ←