"بهار آمده است"؛ بحث در این نیست! "دریچه را بگشای"؛ مسئله این است! تجربه و تدبیر اما در این میان کارسازتر است. در این معنا که به تعبیر سعدی: "به قفا می نگرم" که چه سال وَ سال هایی بر ما گذشت وَ چه احوالی! و "ز همراهان اثر جز نقش پا نیست!" چه تفاوت که اهل هنر بوده باشند این رفیقان یا جانشان از گرسنگی در خطر؟! راستی در سالِ پشتِ سر چه مایه مهر و گشاده دستی با اطرافیانِ خود داشته ایم وَ چه میزان حسد و تنگ چشمی احتمالا؟! "هرچه بود گذشت" بگذریم! وَ می گذرد همچنان...
