چشم به راه ابریشم

مجموعه ی شعر « چشم به راه ابریشم» در میان مجموعه های شعر امروز مجموعه ای کاملا خاص محسوب می شود، مجموعه ای با طنزی سیاه، تا حدودی خشن، بسیار عصبی و بسیار کم اعتنا به حال و هواهای شخصی و حسی (به جز چند شعر در فصل «پیراهنی بر تن باد» )که در پایان کتاب آمده است .در این مجموعه توجه به مضمون های سیاسی و اجتماعی، هجو زندگی شهری و اجتماع مدرن، توجه به از دست رفتن اصالتهای طبیعی و محیط زیست نمود بسیار دارد . در « چشم به راه ابریشم » شاعر از نگاه یک انسان جدی، یک ایدئولوگ و دلسوز جامعه همه چیز را می بیند و می گوید؛ جدیت در شعر باعث شده است «چشم به راه ابریشم» مجموعه ای کم خون و بی حس از کار دربیاید؛ مجموعه ای که جا به جا در آن تیری شلیک می شود، خونی به زمین می ریزد و گوزن یا پرنده ای شکار می شود. عنصر عاطفی در شعر اسداللهی برعکس جریان طبیعی خود عمل می کند چنان که برجسته ترین حسی که در شعر او چهره می نماید خشونتی تلخ است …