کتاب “آمبرولا؛خواهر  گل‌های جهان” سرودۀ “نرگس برهمند”

گزیده ای از کتاب “آمبرولا؛خواهر  گل‌های جهان”

1

 

تازه یاد گرفته‌ام چیزهایی بخرم

کنار بگذارم برای روز مبادا

مثل چند قرقرۀ رنگی، آلوی خشک و بادکنک

 

تازه فهمیده‌ام هرچیزی سرجای اوّلش برمی­گردد

من، تو، او

آمبرولا؛

خواهر همۀ گل‌های جهان

 

حالا هرچقدر می‌خواهی دروغ بگو،

خیانت کن،

و پروانه‌هایی را که بعد از هر زنگِ تلفن می‌میرند،

جدّی نگیر!

 

 

2

 

پاییز که نه!

شاید زمستانی گل­های غم را از پا دربیاورد

یا فصل یخبندانی

که رسولان پیش از این بشارت داده­اند

 

آخرِ خوشبختی است

اینکه یک‎نفر بیاید

عاشقت کند

و چهارزانو بنشیند وسط زندگی­ات.

 

 

 

 

3

 

زن­های زیادی از پنجرۀ آشپزخانه دریا را می­بینند،

جنگل را

شاید درختی را با شکوفه­های فراوان

و سیم برقِ پر از گنجشک­های خاکستری را…

 

من دوست دارم از پنجرۀ آشپزخانه

یکی از این زن­ها را ببینم.

 

 

 

4

 

پیش از برداشتِ محصول

موهایم طلایی است و بلند

 

باد،

سال‌هاست از گندم‌زار می­گذرد

از میان پرچم کشورهای پیروز و شکست‌خورده

 

می­خواهم

در مسیر بادها قرار بگیرم

با موهای بلند و طلایی.

 

 

 

 

 

5

 

به‌سلیقۀ دریاها گریه می‌کنیم

به‌سلیقۀ کوه‌ها می­ایستیم

به‌سلیقۀ بادها به هرطرف می­نگریم

 

تصمیم‌های زیادی برای زندگی‌ام گرفته‌ام

مثل همین حالا که باید بخوابم

به‌سلیقۀ خستگی.

 

 

 

موسسه انتشارات نگاه

کتاب “آمبرولا؛خواهر  گل‌های جهان” سرودۀ “نرگس برهمند”

موسسه انتشارات نگاه