وبلاگ

“از من تا عشق” با بزرگان هنر ایران

“از من تا عشق” عنوان کتابی است شامل گفتگوهایی با هنرمندان بزرگی چون لوریس چاکناواریان، آیدین آغداشلو، بهمن فرمان آرا، ناصر ملک‌مطیعی، شمس لنگرودی و . . . حول زندگی، عشق، مرگ .

این گفتگوها به همت شبنم سمیعیان انجام شده است و الهام یاراحمد به عنوان عکاس تصاویر اختصاصی‌یی از این هنرمندان ثبت کرده است.

” هنرمندان، ناگفته هایی بسیار دارند.

برای شنیدن آنچه حرف های دل است، باید در حضورشان نشست

و سراپا شوقِ کشف و شور شنیدن شد.

«از من تا عشق» دریچه ای است روشن به دنیای درون هنرمندانی گرانمایه…

ایشانی که خلوت دلخواستۀ دنیایشان را در صمیمیت و دوستی با ما شریک شدند . . .”

 

https://negahpub.com/shop/%d9%85%d8%b5%d8%a7%d8%ad%d8%a8%d9%87/%d8%a7%d8%b2-%d9%85%d9%86-%d8%aa%d8%a7-%d8%b9%d8%b4%d9%82/

 

انتشارات نگاه

 

 

 

آیدین آغداشلو

(نقاش/نویسنده/کارشناس و مرمت کار آثار هنری/منتقد فیلم)

کلام نخست:

من از چهارده سالگی نقاشی را شروع کردم در نتیجه چه به عنوان یک شغل و چه به عنوان یک علاقه، نقاشی همیشه اولویت اصلی من بوده است. البته با در نظر گرفتن اینکه کارهای متعدد دیگری هم در کنارش انجام داده‏ام از نویسندگی گرفته -که اخیراً هشت جلد از کتاب‌هایم منتشر شده است – تا مرمت آثار هنری و کارشناسی هنر ایران و ده‏ها کار دیگر. ولی رشته‏ی اصلی من همیشه نقاشی بوده است و جواب هم داده است. چرا که من هر کار دیگری هم که انجام داده‏ام به یمن و به لطف نقاش بودنم ادامه پیدا کرده است.

عشق:

نظرم نسبت به عشق در طول سال‌ها تغییر کرده است. نظری که در جوانی نسبت به آن داشته‏ام حتماً نوع دیگری بوده است. اما نظر الانم نظر الان من نیست؛ نظری ست که شاید بیست سالی می‏شود که آرام آرام به آن رسیده‏ام و من در ذهن خودم دوستی را جایگزین آن کرده‏ام. عشق شور خیلی زیادی دارد. نمی‏گویم که ماندگار نیست ولی من برای دوستی ماندگاری بیشتری قائل هستم. عشق در درون دوستی جای دارد و این دوستی را من به نوعی تعریف کرده‏ام که شامل خیلی چیزها می‏شود. چرخه‏ی حیات هم بر مبنای عشق می‏چرخد. اما حالا دیگر خیلی کلی‏تر فکر می‏کنم که هر چقدر شمول آن بیشتر باشد دلپذیرتر است. عشقی که مالکیت، حقارت، جنگندگی، تصاحب و حسادت می‏آورد، حالا دیگر مد نظر من نیست. اگر عشق آدم را حقیر نکند بقیه‏اش لطف است. من نسبت به هر چیزی که انسان را حقیر کند، فاصله می‏گیرم. حقارت بدترین چیزی ست که ممکن است در زندگی بر سر انسان فرود آید. عشق بنا ندارد که حقارت بیاورد. عشق بنا دارد که تعالی بیاورد. پس مرز قابل قبول و غیر قابل قبول بودنش برای من همین است.

3 دیدگاه در مورد ““از من تا عشق” با بزرگان هنر ایران

نوشتن دیدگاه