پرونده‌ی رمان روز کاغذی فردوسی (علیرضا رحیمی موحد)
روز كاغذی فردوسی رمانی است در چهار فصل و با راوی‌های متفاوت. فصل اول راوی دوم‌شخص جمع است و خطاب به كارمندان سازمانی نوشته شده؛ اطلاعات و موقعیت داستانی مثل بخشنامه برای «شما» صادر می‌شود. فصل دوم رمان اول‌شخص و سوم‌شخص محدود به ذهن مصطفاست: یكی از شخصیت‌های اصلی رمان و از مدیران سازمان، افسون پول و قدرت و مقهور پدیده‌ای به نام دلالی. فصل سوم اول‌شخص است و از زبان سمانه، درگیر گذشته و در تب‌وتاب تغییر. در انتهای رمان، بعد از گشت‌وگذار روی داستان آدم‌ها دوباره «شما»یی مخاطب قرار می‌گیرد همچون ابزاری برای به‌خود‌آمدن «ما»یی.
انتخاب راوی خاص، تغییر جسورانه‌ی راوی‌ها و موقعیت زمانی هوشمندانه‌ای كه رمان در آن اتفاق می‌افتد این اثر را تشخص بخشیده. قطعاً ویژگی‌های شاخص این رمان، به جز ساختار برجسته‌ی آن، مدیون بینش خاص نویسنده است به «ما» و جامعه‌ی ساخت «ما» و مایی كه جامعه از «ما» ساخته.
علیرضا رحیمی موحد، دانش‌آموخته‌ی فلسفه، با سابقه‌ی ارزشمندی در ادبیات و تلاش حرفه‌ای در حوزه‌ی نقد، در حالی شاهد چاپ اولین رمانش در نشر نگاه است كه مجموعه داستان چند صدا را در سال 1390 در انتشارات هزاره‌ی ققنوس به‌چاپ رسانده و دو اثر داستانی دیگر در دست انتشار دارد. ورود جدی علیرضا رحیمی به حوزه‌ی رمان نوید و انتظار خواندن داستان‌هایی منحصربه‌فرد را در مخاطبان این هنر زنده می‌كند.
در پرونده‌ی رمان روز كاغذی فردوسی مصاحبه‌ی جذاب محمدحسن شهسواری و علیرضا رحیمی موحد را می‌خوانیم. دو نقد از كیمیا گودرزی و حامد نعمتی موشكافانه رمان را بررسی می‌كنند. در گزارش جلسه‌ی نقد روز كاغذی فردوسی در فرهنگسرای ارسباران نظرات رامبد خانلری، وحید جمالی و مصطفی علیزاده را در كنار هم می‌بینیم. ضمن سپاس از همه‌ی دوستانی که به ما در این پرونده یاری رساندند، شما را به خواندن این پرونده دعوت می‌كنیم.
یادداشت دبیر – لیلا عطارچی
شما می‌توانید برای بررسی این پرونده از لینک زیر استفاده کنید: