یک سال گذشت، غزل بانوی شعر فارسی سیمین بهبهانی حالا یک سال است که دیده برهم پوشیده است. راهی سفری ابدی شده و در مکانی دور از دسترس ما بودگان قرار دارد، یک‌سال است شاهد شعر جدید، مصاحبه‌ای نو یا اظهارنظری شگفت‌انگیز از او نیستیم، یک‌سال است که دختران ایران زمین، مادر و حامی خود را در میان ندارند. به‌راستی که حسرت برانگیز است وقتی تک ستاره‌های ادبی از دست می‌روند تا مدتها باید انتظار حضور درخشان دیگری ماند. سیمین ارتفاع شعر اجتماعی زنان ایران را بسیار بالا برد و انتظار ما را از شعر زنان ایران افزود. امید که شایسته زنان سخنور این سرزمین تداوم‌بخش راه سیمین باشند.
