« زن اگر می‌خواهد داستان‌نویسی کند، باید حتماً پول و اتاقی ازآن خود داشته باشد.»
این جمله معروف از ویرجینیا وولف رمان‌نویس، مقاله‌نویس، ناشر، منتقد و فمینیست انگلیسی است. او در ۲۵ ژانویه سال ۱۸۸۲ در لندن به دنیا آمد. او از جوانی دیدگاه‌های ادبی خود را که متمایل به شیوه‌های بدیع نویسندگانی چون جیمز جویس، هنری جیمز و مارسل پروست بود در مطبوعات به چاپ می‌رساند .
ویرجینیا وولف که آثار برجسته‌ای چون خانم دالووی (۱۹۲۵)، به سوی فانوس دریایی(۱۹۲۷) و اتاقی از آن خود (۱۹۲۹) را به رشته تحریر درآورده‌است، در سال‌های بین دو جنگ جهانی از چهره‌های سرشناس محافل ادبی لندن و از مهره‌های اصلی انجمن روشنفکری بلومزبری بود . ویرجینیا وولف نویسنده ای است که سعی در تشریح واقعیت‌های درونی انسان دارد. نظرات فمینیستی وی که از روح حساس و انتقادی او سرچشمه گرفته، در دهه ششم قرن بیستم تحولی در نظریات جنبش زنان پدید آورد. وی در نگارش از سبک سیال ذهن بهره گرفته است. ویرجینیا وولف در 28 مارچ ۱۹۴۱ در ۵۹ سالگی و در نزدیکی منزلش در ساسکث خودش را در رودخانه غرق کرد.