محمد حقوقی در سال ۱۳۱۶ در اصفهان دیده به جهان گشود. وی فارغ التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشسرای عالی تهران بود. علاوه بر سرودن شعر در زمینه نقد شعر و بررسی شعر شاعران معاصر مقالات و کتابهای متعددی نگاشته و فعالیت های ادبی خود را از سال۱۳۴۰ آغاز کرده و در بیش از پنج دهه کار مستمر در حوزه شعر و ادب، نام خود را به عنوان یکی از شناخته شده ترین شاعران و منتقدان معاصر ایران تثبیت کرد.
در اوایل دهه چهل خورشیدی، به همراه شماری از مترجمان، نویسندگان و شاعران اصفهان، از جمله هوشنگ گلشیری، ابوالحسن نجفی، ضیا موحد ،احمد گلشیری و … نقشی مهم در انتشار مجله « جنگ اصفهان» داشت.انتشار این مجله یا گاهنامه ادبی که نقش برجسته‌ای در نوگرایی ادبی ایفا کرد تا شماره گان یازدهم ادامه داشت.
نخستین مقاله مفصل او با نام «کی مرده کی بجاست» در سومین شماره «جنگ اصفهان» مورد توجه بسیار قرار گرفت. وی در آن مقاله نوشته بود که از تمام شاعرانی که تا آن دهه به عنوان شاعر نوپرداز شهرت یافته‌اند و همه خود را از «نیما یوشیج» متأثر می‌دانند، تنها هفت نفر را می توان موفق خواند و شعرشان را ماندگار دانست: احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث، منوچهر آتشی، فروغ فرخزاد، م. آزاد، یدالله رویایی و سهرابسپهری.” چهار دفتر شعر زمان ما در نشرنگاه به اهتمام و تدوین او صورت گرفت .برتری او نسبت به هم عصرانش، تسلط عالی به ادبیات کهن ایران بود که چندین درس نامه از آن به جا مانده است.
8 تیر ماه یاد محمد حقوقی شاعر، منتقد و نقاد شعر را گرامی می داریم ، آثار او را باید بسیار خواند تا به جوهره شعریت در زمان ما در رسید .