... و من فکر می کنم که هیچکس نشانی مرا درست نمی داند. و همه به نشانی های غلط برای من نامه مینویسند. و تو که نشانی مرا شاید درست میدانی برای من اصلاً نامه نمی نویسی چرا که هر روز مرا می بینی مثل گلدان، مثل چراغ پایه بلند کنار اطاق مثل صندلی راحتی، و برای من پیغامی نداری. نامه هایم را به نشانی آفتاب فرستادم، شاید که به نور برسد. و به نشانی بهار، شاید که طراوت را دریابد. و به نشانی صخره های بلند کوه، شاید که جوابی بیاید. اما پستچی دیگر نامه نمی آورد و زنگ...
