در رمان هاى شفچوك، مرز میان شخصیت هاى خوب و بد واضح نیست. او شخصیت هایى فرهیخته و تحصیل كرده و باهوش را ترسیم مى كند كه زندگى، آنها را در مقابل هم قرار داده، و در حقیقت بحث و جدال لفظى آنها، دوگانگى هاى روح و وجود یك انسان را منعكس مى كند. بدین جهت نویسنده به یقین نه چیزى را تأیید مى كند و نه انكار، و براى هر كدام از شخصیت هاى متضاد حق و حقوق برابر قایل است و این امكان را به خواننده مى دهد كه به رغم تجربه شخصى و باورهاى خویش، طرف یكى...
