کتاب روزشمار دانایی نوشتۀ لئو تولستوی ترجمۀ امید ورزنده
گزیده ای از متن کتاب
پیشگفتار لئو تولستوی
این تأملات و اندیشه‌ها را از میان انبوهی از آثار و مجموعه‌ها گرد آورده‌ام. نام هر نویسنده را ذیل هرکدام عنوان کرده‌ام، اما منبع دقیق یا نام کتابی را که این گزین‌گویه‌ها را از آن گرفته‌ام، ذکر نکرده‌ام. در برخی موارد، این اندیشه‌ها را مستقیماً از زبان اصلی ترجمه نکرده‌ام، بلکه از زبان‌هایی که برایم آشنا بوده‌اند برگردانده‌ام. ازاین‌رو، گاهی ترجمه‌های من کاملاً شبیه اصل جمله‌ها نیستند. وقتی این اندیشه‌ها را از اندیشمندانی آلمانی، فرانسوی یا ایتالیایی ترجمه می‌کردم، خیلی پایبند به متن اصلی نبودم و کوتاه‌تر و ساده‌ترشان می‌کردم تا فهمشان آسان‌تر شود؛ گاهی هم واژه‌هایی را حذف می‌کردم. خواننده ممکن است بگوید این نقل‌قول‌ها از پاسکال یا روسو نیست، بلکه از خود من است؛ اما فکر می‌کنم انتقال تعدیل‌شدۀ این اندیشه‌ها اشکالی ندارد. بنابراین، به کسانی که بخواهند این کتاب را به زبان‌های دیگر ترجمه کنند توصیه می‌کنم دنبال نقل‌قول‌های اصلی از مثلاً کالریج[1]، شاعر انگلیسی، یا ایمانوئل کانت، فیلسوف آلمانی، یا روسوی فرانسوی نگردند، بلکه مستقیماً نوشتۀ مرا ترجمه کنند. دلیل دیگر برای نزدیک نبودن برخی از این اندیشه‌ها به اصلشان این است که بعضی از سطرها را از میان مباحث طولانی و درهم‌تنیده انتخاب کرده‌ام و مجبور بوده‌ام برای وضوح و یک‌دست کردن شیوۀ بیان، برخی از کلمات و عبارات را حذف کنم. حتی در پاره‌ای از موارد تمام اندیشه را با کلمات خودم بیان کرده‌ام؛ دلیل این کار هم این است که هدف کتاب من ارائۀ ترجمۀ دقیق و لفظ‌به‌لفظ اندیشۀ نویسندگان نیست، بلکه هدف استفاده از میراث فکری پرثمر خلق‌شده به دست نویسندگان مختلف برای ارائه به طیف وسیعی از مخاطبان است تا از این طریق اندیشه و احساسشان را به بهترین شیوه استعلا بخشند.
امیدوارم خوانندگان این کتاب همان احساس نیک‌اندیشانه و استعلابخشی را تجربه کنند که من هنگام خلق این کتاب بارها تجربه کردم. هر روز که این کتاب را می‌خوانم و برای تکمیل و بهبود نسخۀ قبلی روی آن کار می‌کنم باز همان احساس زیبا را تجربه می‌کنم.
یکم ژانویه
دانستنِ کمی از آنچه خوب و ارزشمند است، بهتر از دانستن زیاد چیزی است که متوسط و غیرضروری است.
تولستوی
تصور کنید چه گنجینه‌ای می‌تواند در کتابخانه‌ای کوچک نهفته باشد که کتاب‌هایش با دقت انتخاب شده‌اند. انبوهی از خردمندترین و شایسته‌ترین افراد، از تمام تمدن‌های جهان و از هزاران سال پیش، نتیجۀ حکمت و مطالعاتشان را در دسترس ما قرار می‌دهند. اندیشه‌هایی که حتی با نزدیک‌ترین دوستانشان در میان نگذاشته‌اند، اینجا با واژه‌هایی روشن به نگارش درآمده‌اند. برای همین باید قدردان کتاب‌های ارزشمند و دستاوردهای معنوی زندگی باشیم.
رالف والدو امرسون
ابتدا بهترین کتاب‌ها را بخوانید، چون ممکن است هیچ‌گاه فرصت خواندن آنها را پیدا نکنید.
هنری دیوید تارو
تفاوت بین سم مادیِ واقعی و سم فکری این است که طعم سم مادی همواره حال‌به‌هم‌زن است، اما سم فکری، که در هیئت روزنامه‌های بی‌ارزش و کتاب‌های بد ظاهر می‌شود، متأسفانه گاهی جذاب است.
تولستوی
دوم ژانویه
از بدوی‌ترین خرافاتی که اکثر به‌اصطلاح دانشمندان دچارش هستند این است که انسان می‌تواند بدون ایمان زندگی کند.
تولستوی
در تمام اعصار، انسان‌ها همواره در حسرت دانستن آغاز و هدف غایی وجودشان در این جهان خاکی بوده‌اند. دین آمده تا این نیاز را برآورده کند، همچون رشته‌ای تمام انسان‌ها را مانند برادر با هم پیوند دهد و این واقعیت را بر آنان آشکار سازد که همگی از یک ریشه‌اند و در زندگی یک وظیفه و یک هدف نهایی دارند.
جوزپه ماتزینی
رسالت تمام ادیان یکی است و آن هم پاسخ به این پرسش است که ز کجا آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود؟ در میان تمام ادیان جهان، از پیچیده‌ترین تا ابتدایی‌ترینشان، هیچ دینی وجود ندارد که اساسش را بر پایۀ تعریف این دیدگاه انسان به جهان بنا نکرده باشد.
تولستوی
زندگی بدون ایمان مانند زندگی یک حیوان است.
تولستوی
سوم ژانویه
شایستگی کسانی که قوانین حکمت راستین را می‌دانند کمتر از کسانی است که آن قوانین را دوست دارند. کسانی که از آن قوانین پیروی می‌کنند از کسانی که دوستش دارند شایسته‌ترند.
پند چینی
آیا رضایت کسی را که ما را به این جهان فرستاده برآورده کرده‌ایم؟ در مهلت کوتاهی که به ما اعطا شده این اصلی‌ترین پرسش زندگی است.
تولستوی
باید آنچه را بر ما مقدر شده صادقانه و تمام‌وکمال انجام دهیم. واقعاً اهمیتی ندارد روزی تبدیل به فرشته شویم یا بر این باور باشیم که از کرمی خاکی بوده‌ایم.
جان راسکین
تصور کنید هدف از زندگی تنها شادمانی باشد. دراین‌صورت، زندگی ظالمانه و بی‌معنا خواهد شد. باید هرآنچه را خرد، انسانیت، اندیشه و قلبت به تو می‌گوید در آغوش بگیری. معنای زندگی بندگی برای آن نیرویی است که تو را به این جهان فرستاده. بدین‌سان، زندگی شادمانیِ پیوسته خواهد شد.
تولستوی
چهارم ژانویه
حتی اگر نخواهیم، گریزی از این احساس نیست که ما در پیوند با تمام جهانیم. ما به‌واسطۀ صنعت، تجارت، هنر، دانش، و از همه مهم‌تر اخلاق، با یکدیگر پیوند خورده‌ایم.
تولستوی
ساختار جهانی که در آن زندگی می‌کنیم به‌گونه‌ای است که اگر هزار نفر با یکدیگر کار کنند به‌مراتب تولیدشان بیشتر از وقتی است که جدا و برای خود کار می‌کنند. اما این بدین معنا نیست که نهصد و نود و نه نفر باید بردۀ یک نفر باشند.
هنری جورج
تمام فرزندان آدم اعضای یک پیکرند. اگر یکی از این اعضا رنج بکشد، دیگر اعضا هم رنج می‌کشند. اگر به رنج دیگران بی‌اعتنا باشی، شایسته نیست تو را انسان بنامند.[2]
سعدی
[1]– Coleridge
[2]_ بنی‌آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار دگـر ع«ضـوها را نـمانــد قـرار
تو کز محنتِ دیگران بی‌غمی نشاید که نامت نهند آدمی
(دامنی از گل، گزیدۀ گلستان سعدی، انتخاب و توضیح دکتر غلامحسین یوسفی، انتشارات سخن، 1372، ص 45)
کتاب روزشمار دانایی نوشتۀ لئو تولستوی ترجمۀ امید ورزنده
کتاب روزشمار دانایی نوشتۀ لئو تولستوی ترجمۀ امید ورزنده
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.