کتاب «تاریخ مارکسیستی سرمایه‌داری» نوشتۀ هنری هلر ترجمۀ روژان مظفری
گزیده ای از متن کتاب:
در طول جنگ سرد مردم حتی حاضر نبودند از سیستمی که امروز تحت سلطۀ آن زندگی میکنیم نام ببرند. امروزه سرمایه‌داری در سراسر رسانهها حضور دارد و به سوژهای داغ تبدیل شده است؛ مفهومی که روزی تابو بود ناگهان بر زبان همگان جاری شد. کوکا و وندرلیندن در پژوهش اخیرشان[1] موضوع سرمایه‌داری را سویۀ اصلی خود انتخاب کردهاند با عنوان بازآفرینی مفهومی تاریخی. پایان جنگ سرد و بحران مالی سال 2008 امکان نامگذاری این سیستم را فراهم کرده است. پیش از سال 2008 گفته شده بود در پایان تاریخ ایستادهایم و سرمایه‌داری برای همیشه ادامه خواهد داشت، اما ترکیدن حباب مالی در آن سال و ادامۀ بیماری اقتصادی از آن زمان به بعد باعث ایجاد احساس شک و تردید شده است. افراد در تمام سطوح جامعه از خود میپرسند: آیا سرمایه‌داری آیندهای دارد؟ با بازتاب اضطرابی کاملاً محسوس، آیندۀ سرمایه‌داری به موضوعی محبوب در مقالاتِ مجلاتی چون نیویورک تایمز، وال استریت ژورنال، گاردین، لوموند، دی زیت، اشپیگل و تایمز مالی تبدیل شده است. تاریخ سرمایه‌داری ناگهان به موضوعی مُد روز بدل شد. اهمیت فزایندۀ تاریخ سرمایه‌داری در مقالۀ مهمی در نیویورک تایمز[2] و مقالۀ جدید و جالبی در ویکی‌پدیا با عنوان «تاریخ سرمایه‌داری» منعکس شد. دورهها و برنامههایی جدید دربارۀ این موضوع در هاروارد، کرنل، جان هاپکینز، دانشگاه کارولینای شمالی، دانشگاه فلوریدا، دانشگاه بریتیش کلمبیا و دانشگاه کاتولیک در حال تکثیر است. در آغاز سال 2018 جریان اصلی جدیدی، تحت عنوان «سرمایه‌داری و تاریخ»، با مجلهای دانشگاهی و فهرست معتبری از مشاوران، اعلام حضور کرد. حتی مورخان تجارت نیز بدان توجه داشتهاند. لو گالامبوس[3] از جان هاپکینز در سخنرانی مهمش در سیوهشتمین کنفرانس سالانۀ جامعۀ تاریخ تجارت در بالتیمور، به درخشش کتابهای اخیر در زمینۀ تاریخ سرمایه‌داری آمریکا اشاره کرد. براساس این آثار، او پیشبینی کرد در آینده تاریخ تجارت دیگر نه از دیدگاه بنگاههای اقتصادی فردی، که از دیدگاه جامعۀ سرمایه‌داری چون کلیتی شامل ارزشها، سلایق و فرهنگ نوشته خواهد شد. گالامبوس این موضع را اتخاذ میکند، هرچند تصدیق میکند که آموزش تاریخ سرمایه‌داری بیشک به جای مدافعۀ استدلالی به انتقاد از تجارت منجر میشود و بیشتر این که عملاً رویکرد تاریخی به سرمایه‌داری شبح مارکسیسم را دوباره زنده میکند.[4] اما زمانه بسیار تغییر کرده است. بحران 2008 به احیای گستردۀ علاقه به مارکس انجامید. مارکس در رسانههای جریان غالب در قالب روایتهایی با عناوین «بازگشت مارکس»، «آنچه مارکس میتواند به ما بیاموزد» و «حق با مارکس بود» دوباره ظاهر شده است. در محافل دانشگاهی، بحران مالی و نابسامانی اقتصادی به زیر سؤال بردن الگوی نئولیبرال و بازگشت به کینز و همچنین تحلیل رفتن پسامدرنیسم و مطالعات فرهنگی به نفع مارکسیسم منجر شده است.[5]
[1]. (Kocka and Van der Linden 2016)
[2]. (Schuessler 2013)
[3]. Lou Galambos (1931- )
[4]. (Galambos 2014)
[5]. (Palmer 2012)
کتاب «تاریخ مارکسیستی سرمایه‌داری» نوشتۀ هنری هلر ترجمۀ روژان مظفری
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.