فریده نصوحی

مجموعه­ ی “گنجشک ها از صدای بلند می­میرند” اثر فریده نصوحی ، که توسط انتشارات نگاه ، در بخش نگاه تازه شعر چاپ شده ، سومین مجموعه شعر این شاعر است. مسلم است که در اولین برخورد با یک کتاب ، نام و طرح روی جلد کتاب مورد توجه مخاطب قرار می­گیرد. طرح جلد کتاب ها معمولا بنا بر سیاست­های ناشرها انتخاب می شوند تا یونیفورمی برای آن کتاب باشند. البته اینکه آیا شاعر حق انتخاب دارد یا نه خود مقوله­ ای جدا ست .

نصوحی زن را به­جز جنگ، در خانه و حتی در خیابان هم با نگاهی دردمندانه و دقیق می­بیند . زن از دیدگاه او زن است و مقدس . حال در هر جایی که می­خواهد باشد. رگه­های مذهب در شعرهایش پر رنگ است . همچنین اطلاعات مذهبی که در بعضی از شعرهایش گنجانده است. نام کتاب”گنجشک ها از صدای بلند می­میرند” خود بازگوی محور مرکزی شعرهای این مجموعه است . نامی که بسیار دقیق و هوشمندانه انتخاب شده است و به­راحتی می تواند مخاطب را در گیر کند. این نام صدای شلیک را تداعی می کند که شاعر این تصویر را در مجموعه شعرش به جنگ ربط می دهد. فریده نصوحی شاعری است که تجربه­های زنانه و برداشت­هایش را از جنگ که تلخ ترین اتفاق اجتماعی و سیاسی است بیان می کند . جنگ را به خانه می آورد . گاهی خودش را در جنگ می بیند و گاهی جنگ را در خود . زاویه های ورودش به این موضوع خاص خودش است . گاهی هم با نگاهی مادرانه از آ ن حرف می زند . مادر ، مام وطن ، که زن ها به دلیل زن بودن بهتر می توانند این موضوع را مطرح کنند . او شاعری زن است و بیشتر از زن بودنش ، مادر بودنش است که خود را نشان می دهد .

هی سرباز

این گهواره ها را

به انبار مهمات برسان

جهیزیه ی مادرم را هم به سنگر ببر

مهریه اش اما بماند برای آ ب های از سر گذشته

شلیک نکن سرباز

آسمان را آبی نگهدار …

و یا در شعری دیگر

سربازها هنوز

کودکان قصه های دیروزند

روزها

لباس­هایشان را خاکی می کنند

و شب­ها

زود تر از همه به رختخواب می روند