مرگ آرتیمو کروز

کارلوس فئونتس

ترجمه مهدی سحابی

«مرگ آرتمیو کروز» یکی از بهترین نمونه های جریان سیال ذهن در ادبیات آمریکای لاتین است. بخش اعظم رمان متشکل از گفتار درونی و ذهنی و شرح حال راوی است. ذهن او مدام در رفت و برگشت است و وقایع مربوط به دوران انقلابی گری و چگونگی فاصله گرفتن او را از آرمان هایش به تصویر می کشد. بخش هایی از رمان به نقد تفکرات کلیسایی می پردازد که جست وجوی حق و عدالت را نوعی ناشکری می داند و می گوید نسبت به آنچه وجود دارد باید راضی بود چراکه زندگی کوتاه است و نباید دنبال افکار بلندپروازانه رفت. کارلوس فوئنتس در این رمان ضمن نقد شرایط پس از انقلاب مکزیک ، تفکرات محافظه کارانه کلیسایی را نیز نقد می کند. فوئنتس می توانست فقط به خاطر رمان «مرگ آرتمیو کروز» جایزه را ببرد.

کارلوس فوئنتس (2012-1928) Carlos Fuentes یکی از سرشناس‌ترین چهره‌های ادبیات معاصر مکزیک، در شیلی، آرژانتین و آمریکا تحصیل کرده و همانند پدرش سالیانی چند دیپلمات بود و به عنوان سفیر کشورش سالها در فرانسه زندگی کرد. بعضی آثار شناخته شدة او اینهاست: مرگ آرتیموکروز، آئورا، پوست انداختن و چند اثر دیگر. کارلوس فوئنتس، پانزدهم ماه می 2012 چشم بر این جهان فروبست.

25,000 تومان

ناموجود

جزئیات کتاب

وزن 400 گرم
ابعاد 21 × 14 سانتیمتر
پدیدآورندگان

کارلوس فوئنتس, مهدی سحابی

نوع جلد

شومیز

SKU

940339

نوبت چاپ

دوم

شابک

978-964-617-435-1

قطع

رقعی

تعداد صفحه

336

سال چاپ

1391

موضوع

داستان خارجی

تعداد مجلد

یک

وزن

400

گزیده ای از کتاب مرگ آرتیمو کروز

من، بیدار می‌شوم. تماس این جسم سرد با اندامم بیدارم می‌کند. نمی‌دانستم که آدم گاهی بی‌اختیار ادرار می‌کند. چشمانم را بسته نگه می‌دارم. نزدیک‌ترین صداها را هم نمی‌شنوم. اگر چشمانم را باز کنم می‌توانم بشنوم؟… اما پلک‌هایم سنگین و انگار از سرب است، گویی لایه‌ای از مس روی زبانم نشسته، در گوش‌هایم انگار چکش می‌کوبند. هوایی که فرو می‌برم آکنده از نوعی… نوعی نقره‌ی زنگ‌زده است. این همه، فلزی‌است. معدنی‌است. بی‌اراده ادرار می‌کنم.

در آغاز کتاب مرگ آرتیمو کروز می خوانیم

كارلوس فوئنتس، سرشناس‌ترين چهره ادبيات معاصر مكزيك، در سال 1928 ميلادى به دنيا آمد. در شيلى، آرژانتين و امريكا تحصيل كرد و مانند پدرش چند سالى ديپلمات بود. از جمله چند سالى سفير مكزيك در فرانسه بود و گويا اكنون نيز در آن كشور به‌سر مى‌برد. آثار عمده او عبارتند از: زلال‌ترين آسمان، مرگ آرتميو كروز، آئورا، پوست نو ]تغيير پوست[، آسوده خاطر ]وجدان پاك[. از آنجا كه رويدادهاى كتاب «مرگ آرتميو كروز» پيوند نزديكى با تاريخ معاصر مكزيك دارد، مترجم چكيده‌اى از تاريخ اين كشور را فراهم آورده كه به پايان كتاب افزوده شده است.

انديشه مرگ، انديشه رهايى است

            مونتنى. رسالات

اى انسان

كه بر گهواره‌اى از يخ به جهان مى‌آيى،

و خفته در گور از آن مى‌روى.

بكوش تا نقش خود را خوب بازى كنى

            كالدرون. تماشاخانه بزرگ دنيا

تنها خود من مى‌دانم كه چه مى‌توانستم كرد. براى ديگران، در نهايت، «شايد»ى بيش نيستم

            استاندال. سرخ و سياه

… از من، از ا و و از ما سه نفر، هميشه ما سه نفر!

            گورو ستيزا. مرگ بى‌پايان

زندگى هيچ است، هيچ است زندگى

            ترانه عاميانه مكزيكى

نقد و بررسی‌ها

هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.

اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “مرگ آرتیمو کروز”