منطقه منطبق با مشتری "ایران"
به سوی فانوس دریایی
ویرجینیا وولف
خجسته کیهان
« زن اگر میخواهد داستاننویسی کند، باید حتماً پول و اتاقی ازآن خود داشته باشد.»
این جمله معروف از ویرجینیا وولف رماننویس، مقالهنویس، ناشر، منتقد و فمینیست انگلیسی است. او در ۲۵ ژانویه سال ۱۸۸۲ در لندن به دنیا آمد. او از جوانی دیدگاههای ادبی خود را که متمایل به شیوههای بدیع نویسندگانی چون جیمز جویس، هنری جیمز و مارسل پروست بود در مطبوعات به چاپ میرساند .
ویرجینیا وولف که آثار برجستهای چون
خانم دالووی (۱۹۲۵)، به سوی فانوس دریایی(۱۹۲۷) و اتاقی از آن خود (۱۹۲۹) را به رشته تحریر درآوردهاست، در سالهای بین دو جنگ جهانی از چهرههای سرشناس محافل ادبی لندن و از مهرههای اصلی انجمن روشنفکری بلومزبری بود . ویرجینیا وولف نویسنده ای است که سعی در تشریح واقعیتهای درونی انسان دارد. نظرات فمینیستی وی که از روح حساس و انتقادی او سرچشمه گرفته، در دهه ششم قرن بیستم تحولی در نظریات جنبش زنان پدید آورد. وی در نگارش از سبک سیال ذهن بهره گرفته است. ویرجینیا وولف در 28 مارچ ۱۹۴۱ در ۵۹ سالگی و در نزدیکی منزلش در ساسکث خودش را در رودخانه غرق کرد.
جزئیات کتاب
وزن |
600 گرم |
ابعاد |
21 × 14 سانتیمتر |
پدیدآورندگان |
خجسته کیهان, ویرجینیا وولف
|
نوع جلد |
شومیز
|
نوبت چاپ |
دهم
|
قطع |
رقعی
|
تعداد صفحه |
263
|
سال چاپ |
1402
|
موضوع |
رمان خارجی
|
تعداد مجلد |
یک
|
وزن |
600
|
گزیده ای از کتاب به سوی فانوس دریایی نوشتۀ ویرجینیا وولف
به سوی فانوس دریایی نوشتۀ ویرجینیا وولف
لیلی بریسکوی نقاش، زنی نهچندان معقول که در کاربرد واژهها و دستور زبان ناشی است، وقتی به گذشته بازمیگردد، اگرچه تجربهای را که ویرجینیا وولف در رمان بهسوی فانوس دریایی آشکار میسازد بیانناپذیر میداند، اما چنین از آن یاد میکند: «هیچکس نمیتواند چیزی را به کسی بگوید.» با این حال تلاش هنرمند و حتی حس شکستنش که از وقوف به گستردگی کار ناشی میشود، به بلندپروازی و در عین حال فروتنی در کار هنری یاری میبخشد. حال و هوای این رمان مثل یک تعطیلات خانوادگی در عین حال شاد و غمگین است و در قالب همان خانواده بیان میشود، ولی حس مصیبتی در آن جاری است که در قالب مبارزه هر فرد برای زنده ماندن، تأکید بر فردیت و اشتیاق برای عشق بیقید و شرط به تعادل میرسد.
انتشارات نگاه
« زن اگر میخواهد داستاننویسی کند، باید حتماً پول و اتاقی ازآن خود داشته باشد.»
این جمله معروف از ویرجینیا وولف رماننویس، مقالهنویس، ناشر، منتقد و فمینیست انگلیسی است. او در ۲۵ ژانویه سال ۱۸۸۲ در لندن به دنیا آمد. او از جوانی دیدگاههای ادبی خود را که متمایل به شیوههای بدیع نویسندگانی چون جیمز جویس، هنری جیمز و مارسل پروست بود در مطبوعات به چاپ میرساند .
ویرجینیا وولف که آثار برجستهای چون
خانم دالووی (۱۹۲۵)، به سوی فانوس دریایی(۱۹۲۷) و اتاقی از آن خود (۱۹۲۹) را به رشته تحریر درآوردهاست، در سالهای بین دو جنگ جهانی از چهرههای سرشناس محافل ادبی لندن و از مهرههای اصلی انجمن روشنفکری بلومزبری بود . ویرجینیا وولف نویسنده ای است که سعی در تشریح واقعیتهای درونی انسان دارد. نظرات فمینیستی وی که از روح حساس و انتقادی او سرچشمه گرفته، در دهه ششم قرن بیستم تحولی در نظریات جنبش زنان پدید آورد. وی در نگارش از سبک سیال ذهن بهره گرفته است. ویرجینیا وولف در 28 مارچ ۱۹۴۱ در ۵۹ سالگی و در نزدیکی منزلش در ساسکث خودش را در رودخانه غرق کرد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.