استادان زندگى و داستان‌هاى ديگر

ماکسیم گورکی

مترجمان احمد صادق، عبدالله توكل، كارن

شیطان دستم را گرفت و در حالی که می‌خندید مرا به گورستان برد و گفت «بیا با هم به سوی حقیقت برویم!» و در آن مدتی که ما دو نفر به آرامی در خیابانهای تنگ، میان تخته سنگ‌های قدیمی و سنگ قبرهای برنزی راه می‌رفتیم، او با صدای استاد پیری که از وعظ بیهوده و زیاد درباره دانایی خود خسته شده باشد با من سخن می‌گفت.

175,000 تومان

جزئیات کتاب

وزن 301 گرم
ابعاد 21 × 14 سانتیمتر
نوع جلد

شومیز

نوبت چاپ

دوم

قطع

رقعی

تعداد صفحه

271

سال چاپ

1401

موضوع

داستان خارجی

تعداد مجلد

یک

وزن

301

گزیده ای از کتاب استادان زندگى و داستان‌هاى ديگر

این کتاب دربردارندۀ مجموعه‌ای از بهترین داستان‌های کوتاه ماکسیم گورکی است.

در آغاز کتاب استادان زندگى و داستان‌هاى ديگر می خوانیم

ماكسيم گوركى[1]  (1936-1868) نويسنده نامدار روسى زاده «نيژنى نووگورود[2] » است. شهرى كه از سال 1932 تا 1990 يعنى فروپاشى

اتحاد شوروى به افتخار او «گوركى» ناميده مى‌شد. گوركى انسانى بزرگ و نويسنده‌اى خودساخته بود و آنچه را كه آموخته بود حاصل آموزه‌هاى او از دانشكده زندگى و اجتماع بود.

او به دليل اوضاع بد خانواده‌اش از نه سالگى مجبور به كار كردن شد و براى امرار معاش تن به دشوارترين كارها داد. اين تلخ‌كامى‌ها سبب گرديد آنگاه كه به نويسنده‌اى معروف بدل گرديد نام مستعار «گوركى» را براى خود برگزيند كه در روسى به معنى «آدم تلخ» است. گوركى نويسنده‌اى رئاليست بود و تلاش مى‌كرد با ديدگاهى روشن و توأم با خوش‌بينى دشوارى‌هاى زندگى افراد فرودست جامعه را در آثارش بازتاب دهد.

نوع نگاه و شيوه تفكر گوركى در حمايت از محرومان سبب گرديد در آثارش زندگى كارگران، فقرا، ولگردان و دزدان تجلى يابد و به همين دليل دستگاه تزارى افكار او را انقلابى ارزيابى كرد و با پرونده‌سازى كارى كرد تا از سال 1906 تا 1913 را در تبعيد بگذراند.

با پيروزى انقلاب در سال 1917 او يكى از هواداران سرسخت سوسياليسم شد اما هرچه كه مى‌گذشت و با تندروى بلشويك‌ها و رهبرشان لنين آشنا مى‌شد از همراهى با آنان كناره گرفت و چنين شد كه در سال 1922 به بهانه بيمارى و ضعف جسمى روسيه را وانهاد و سال‌ها در سورنتوى ايتاليا زندگى كرد. كتاب «افسانه‌هاى ايتاليا» حاصل اين دوران است.

گوركى در انتهاى عمر به روسيه بازگشت و با استقبال مردم روبرو شد و سرانجام در سال 1936 بر اثر بيمارى و ضعف ناشى از بيمارى و آثار زندگى و جوانى پر رنج ديده بر جهان فروبست. روزگارى دشوار كه در اكثر آثار او تجلى يافته و در كتاب «گوشه‌هايى از خاطرات من» صحنه‌هايى از آن را ثبت كرده است. گوركى داستان‌نويس بشردوستى بود كه گنجينه خاطراتش هرگز تهى نگشت. معروف است كه تولستوى خالق «جنگ و صلح» و فيلسوف بزرگ سخت علاقمند به شيوه بيان و قصه‌گويى گوركى بود و تا او را مى‌ديد مى‌گفت: «تو خيلى خوب قصه مى‌گويى، از دوران كودكى‌ات برايم بگو.»

انتشارات نگاه پس از انتشار رمان كلاسيك «مادر» اثر جاودان گوركى قصد آن دارد كه مجموعه‌اى از داستان‌هاى كوتاه اين نويسنده متعهّد را در دسترس علاقمندان قرار دهد. انتشار «يك شب توفانى»، «ولگردان» و «استادان زندگى» كه دربردارنده بهترين داستان‌هاى كوتاه گوركى از جمله عجوزه ايزرگيل، ولگردان، ساكارچودرا و مالواست در راستاى همين ابتكار فرهنگى است. بديهى است در آينده‌اى نزديك بسيارى ديگر از آثار گوركى به شيفتگان ادبيات داستانى تقديم خواهد شد.

          

فهرست 

استادان زندگى      7

شهريارى كه پرچم حكومت برافراشته است    31

آموزگار اخلاق     45

فرانسه زيبا          65

نهم ژانويه           79

شيدايى    121

مالوا       201

[1] . Aleksei Maksimovich Peshkov نام اصلى گوركى آلكسى ماكسيموويچ پشكوف بود.

[2] . Nizhiny Novgorod

نقد و بررسی‌ها

هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.

اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “استادان زندگى و داستان‌هاى ديگر”