نویسندۀ کتاب سازوکار فاشیسم، خود را صرفاً به بازبینی و بررسی حکومت‌های گذشتۀ فاشیستی و نازیستی محدود نمی‌کند، او درون‌مایه‌های فاشیسم را از دل جهانِ امروز، بیرون می‌کشد و نشان می‌دهد چگونه فاشیسم و نازیسم هنوز زنده است؛ از هیتلر تا ترامپ، از اردوگاه آشویتس تا «مجرم» خواندن سیاه‌پوست‌ها، از یهودستیزی تا اسلام‌‌هراسی.
لب کلام جیسن استنلی آن است که «آنها» صرفاً زاییدۀ توهم و قدرت‌طلبی سیاستمداران است. از آنجا که مضامین این کتاب بسیار معاصر است، می‌توان آن را نسخه‌ای روزآمد از مفاهیم کلاسیک در باب فاشیسم دانست.
مکبث یکی از چهار تراژدی بزرگ شکسپیر است. روایتی است از جنایت و مکافات که بر چهار ستون جادوگری، جنایت، ظهور ارواج خبیث و شکوه ادبی قرار دارد. شکسپیر در اوج استادی خود آنها را به گونه ای تاثیرگذار، مهیج و به یادماندنی در هم آمیخته است.
اصل سازمان بخش فرهنگ و جامعه به گفتۀ ویلیامز، از کشف این نکته آغاز می شود که مفهوم فرهنگ و چه بسا واژۀ فرهنگ در کاربردها و معناهای مدرن خود، در دوره ای از تاریخ بشر سر بر آورد که به عصر انقلاب صنعتی و پیامدهای دوران ساز آن مشهور است.
این کتاب کوششی است گسترده برای پرداختن جامع به سیر تحول مفهوم فرهنگ و ادبیات، ارتباط آنبا جامعه و نیز اهمیت اجتماعی، زنده و پویای فرهنگ در جهان عصر ما.
پردۀ آخر از نمایش یک دوستی بیست ساله که برای دیدن آن، کامران افخم را از تهران به رامسر می‌کشاند. دیدار با دوستی ازآن سالها و گفت‌و‌گوهایشان زخم‌هایی را باز می‌کند که گذر زمان آن‌هارا التیام نبخشیده‌است. و تابستان با بیان آن رازها خیس‌ترین روزهای خود را تجربه می‌کرد…
«… تمام نگاه زیبای عاری از تظاهر و دروغت که برای من سمبل عشق و مهربانی بود را از اینجا و بر روی دفتر خاطرات ابام گذشته جرعه جرعه می‌نوشم. یادها و خاطره‌ها هیچ وقت در زندگی انسان گم نمی‌‌شوند. فقط بنا بر قوانین نانوشۀ روزگار گاه کمرنگ‌تر می‌شوند …»
« رژه بر خاک پوک » داستان تخیلی سرزمینی بدوی و خرافی است که جز حاکمان اندک شمارش، همه در نکبت وهمی ترسبار غوطه‌ورند. این سرزمین به مرور وارد عرصه مدرنیته می‌شود، اما ورودی که سبب سلطه‌ی خرافه‌ها، به رژه رفتن بر خاک پوک شباهت دارد. انواع تناقض‌ها جامعه را مشوش و متلاطم می‌کند تا جایی که شیرازه‌ی امور از هم می‌پاشد …
مجتبی آقا بزرگ علوی شهرت یافته به « بزرگ علوی » نویسنده واقع گرا، سیاست مدار ، روزنامه نگار نوگرا و استاد زبان فارسی بود که بیش از چهار دهه از نیمۀ دوم سدۀ بیستم را در آلمان زیست و به ترجمه ، نقد و فرهنگ نامه نویسی نیز پرداخت. او را به همراه صادق هدایت و صادق چوبک از پدران داستان نویسی نوین ایرانی می دانند. وی با گرایش های رمانتیکی که در روحیه ایرانی ریشه دارد و با نثری که طنین زیبا پرستانه ای دارد، در داستان پردازی هایش به نوآوری گرایش ویژه ای داشت. در بیشتر آثارش، ابتدا گره ای هست و حادثه اصلی پیش تر روی داده است و راوی ، حادثۀ داستان را بازسازی می کند. این شگرد را اساسا ویژه ادبیات پلیسی می دانند.
فرهنگ حاضر ویژگی‌هایی دارد که شاید در آثاری مشابه کمتر یافت شود. در این فرهنگ افزون بر تبیین اصطلاحات، نهادها و مکتب‌های سیاسی، تلاش بر این بوده که آگاهی‌های لازمی نیز درباره‌ی فیلسوفان و نظریه‌پردازان علوم سیاسی و سیاستمداران ارائه گردد. الگوی فراهم‌آورنده در گزینش عناوین و مدخل‌ها، عمدتاً «فرهنگ علوم سیاسی آکسفورد»بوده که در حال حاضر یکی از مراجع اهل فن است، با تأکید بر این نکته که در شیوه‌ی کار ما تنها گزینش عناوین به پیروی از فرهنگ آکسفورد بوده و در توضیح و شرح مربوط به هر مدخل با تألیف و نیز ترجمه از مراجع و منابع دیگر، سعی کرده‌ایم به‌روزترین اطلاعات و آگاهی‌ها تا زمان انتشار این فرهنگ به دست داده شود.
«حمیدرضا صمدی» نوزدهم مرداد ماه 1354 در شهر ساری متولد شد. وی تحصیلات خود را تا مقطع متوسطه در این شهر به پایان رساند و سپس در کنکور سراسری سال1372در مقطع کارشناسی «دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران» پذیرفته شد ومدرک لیسانس ارگوتراپی خود را در سال 1376 دریافت نمود. وی هم اکنون دانشجوی ترم آخر مدیریت بازرگانی ـ بازاریابی دانشگاه آزاد اسلامی میباشد.
وی نوشتن را از سال 1374 با نوشتن قالبهای مختلف آغاز و از سال 1375 شروع به ترانهسرایی نمود؛ اولین کارهای حرفهای او در زمینهی موسیقی پاپ از سال 1379 در اولین آلبوم «حمید طالبزاده» (ندای عاشقانه) با دو ترانهی «شعر همیشه» و «هجرت» به آهنگسازی «مجید رضازاده» میباشد.
«حمیدرضا صمدی» درسال 1380 از طریق «پیام پارسا» با
«بابک زرین» آشنا شد و این آشنایی مقدمهای شد بر کارهای پرشمار و موفق وی در عرصهی موسیقی پاپ؛ ترانهی تیتراژ پایانی سریال مردان کوچک (1383) با موسیقی «بابک زرین» و صدای «حمید حامی» نخستین همکاری وی با بابک زرین میباشد.
او در طی این سالها با بسیاری از چهرههای مطرح آهنگسازی و خوانندگی کشور همچون بابک زرین، نیکان، مهران خلیلی، علی موثقی، حامد حنیفی، راشا تقی پور، حسین سالاریمقدم، پوریا حیدری، بابک وزیری، سعید روشندل، حامی، مانی رهنما، رضا صادقی، فریدون آسرایی، محمد علیزاده، بابک جهانبخش، هومن جاوید، چنگیز حبیبیان، میلاد فرهودی، پیام حصیری، علی مهراد، امیر کهکشان، امیر فاتحی، سام اسدی، حمید راستی، بهروز فرهاد، فرشاد فرخ پور، رضا راد، مهدی زکیزاده، شهرام مبین، ایمان آرمان، مهدی شکوهی، فراز جدید، هومهر، سالار عقیلی، علیرضا قراییمنش، ماکان و… همکاری نموده است.
وی علاوه بر فعالیتهای جدی و موفق خود در ترانهسرایی نگاهی هم به ملودیسازی و خوانندگی دارد؛ تجربههای وی در این زمینه تکآهنگهای «حواست نیست» با ترانه، ملودی و صدای «حمیدرضا صمدی» و تنظیم «سعید رضایی» و «چمدوناتو ببند» با موسیقی «بابک زرین» و تنظیم «سعید رضایی» و «بیحوصله» با موسیقی «سعید رضایی» میباشد.
کتاب گذار به موج سوم جامعه‌شناسی، بر آن است تا اصول مشترک اندیشه‌های آنتونی گیدنز، پیربوردیو و یورگن هابرماس را در رهیافت کنش و ساختار، تاکید بر فرهنگ، ارتباطات و زبان و نیز وجود رابطه‌ی دیالتیکی بین آنها، که از مولفه‌های تفکر دو رویکرد یاد شده است، بر رسد.
در تاریخ بشری، پیش‌شرط‌های مادی برای تحقق یک نظم اجتماعی بدون ستم و استثمار، برای برابری و یک زندگی صلح‌آمیز، و برای دست‌یابی به مبادله‌ی اقتصادی و فرهنگی متضمن منافع متقابل تمامی مردمان هرگز به این درجه از بلوغ نبوده است. دگرگونی مبنای سرمایه‌داری تولید به یک سیستم بین‌المللی تولید تحت سلطه‌ی معدود انحصارهای چندملیتی، با بین‌المللی‌سازی بحران‌ها و مبارزه‌‌ی طبقاتی همراه می‌شود. بحران عمومی سرمایه‌داری هم‌اکنون وارد پنجمین مرحله‌ی خود شده است یعنی آنجا که سیستم جهانی سرمایه‌داری دچار یک ناپایداری فاحش و یک بی‌ثباتی عمومی می‌شود.
تدارک مادی همه‌جانبه‌ی جامعه‌ی سوسیالیستی به واسطه‌ی تکامل انقلابی نیروهای تولیدی، مبنایی است برای وقوع یک اعتلای نوین در مبارزه برای سوسیالیسم همین که شرایط ذهنی لازم پدید آید این اعتلا به وقوع خواهد پیوست.
اشتفان انگل یک تعمیر کار ماهر است و این روزها به عنوان یک روزنامه‌نگار آزاد قلم می‌زند. وی از سال 1968 فعال سیاسی بوده و از سال 1975 عملکردهای عمده‌ای در جنبش مارکسیستی – لنینیستی و طبقه‌ی کارگر داشته‌است. سفرهای متعدد او به دیگر کشورها و روابط متنوع با آنها به او کمک کرده تا از یک دانش تجربی فشرده درباره تکامل بین‌المللی بهره‌مند باشد. مهم‌ترین خدمات تئوریک اشتفان عبارت‌اند ازمبارزه بر سر شیوه‌ی تفکر در جنبش طبقه‌ی کارگر (1995)، استعمار نو و دگرگونی‌ها درمبارزه‌ی رهایی‌بخش ملی (1998) و غروب خدایان، بر فراز نظم نوین جهانی (2003) .
