گزیده‌ای از کتاب مجموعه اشعار سیمین بهبهانی:
من میگريزم از تو و از عشق گرم توبا آنكه آفتاب فروزنده‌ى منى
اى آفتاب عشق نمى‌خواهمت دگر
هرچند دلفروزى و هرچند روشنى!
در آغاز کتاب مجموعه اشعار سیمین بهبهانی، می‌خوانیم:
فهرست
جاى پا 1325- 1335
1ـ چهره‌هاى واقعى 19
نغمه‌ى روسپى 21
سرود نان 24
واسطه 26
افسانه‌ى زندگى 29
دندانِ مُرده 33
جيب‌بُر 37
درِ بسته 40
ديدار 42
تسكين 44
نگاه آشنا 47
به سوى شهر… 50
هديه‌ى نقره 53
رقاصه… 56
فوق‌العاده 60
معلم و شاگرد 63
ميراث 67
ناشناس 70
آغوش رنج‌ها 72
كارمند 74
خون‌بها 77
فرشته‌ى آزادى 80
گمشده 83
بستر بيمارى 87
زن در زندان طلا 90
اى زن! 93
من با توام 96
از خود گفتن‌ها 99
سنگ گور 101
آنجا و اينجا 103
بازيچه 106
آرزو 109
موريانه‌ى غم 111
سكوت سياه 113
اگر دردى نباشد… 115
سه‌تار شكسته 118
نغمه‌ى درد 121
آتش دامنگير 123
سنگ صبور 125
گريز 127
سوداى محال 129
من و شب 131
لبخند 133
كابوس 135
جاى پا 139
دفتر انديشه 141
نگاه تو 144
اذان 146
حرير ابر 149
شب صحرا 150
فرياد شكسته 151
لاله‌هاى سرخ 152
پيمان‌شكن 153
خيال منى! 154
شمع جمع 155
ستاره در ساغر 157
باز هم 158
آيينه‌ى دل 160
كلاه نرگس 161
و در پايان 163
خورشيد ديگر 165
چلچراغ 1335- 1336
1ـ با خود بودن‌ها 169
چلچراغ 171
دلِ آزرده 173
گفتى كه 175
غرور 176
يار ندارى 178
مهتاب خزان 179
اى آشنا 181
دختر ترنج 182
چه عالمى دارم 185
نگاه دار 186
اخگر 187
نيلوفر آبى 188
دريا 190
هنوز 192
هرچند رفته‌اى 193
گله 194
آتش نهفته 196
افسون 199
رهگذر نغمه‌ساز 200
حسود 202
شراب 203
خطا كن! 205
نگاه بى‌گناه 206
غبار ماه 208
نوازش‌هاى چشمانِ كبودش 209
خورشيدِ در آب افتاده 211
مشعل 213
موج 214
يار گسسته 215
شور نگاه 218
سبزه‌ى گمشده 219
چشم شوم 220
اى خوش آن روز 223
شعله 225
تكاپو 226
گل يخ 229
سايه‌ى ديوار 230
عود 232
نسيم 233
گل خشك 235
ديوانه‌پسند 237
چرا؟ 238
غنچه‌ى راز 240
آتش تمنّا 241
سفره‌ى رنگين 242
زنجير 243
درخت تشنه 245
گل زهر 246
تاريكى شب 248
بهانه 249
بى‌شكيب 250
2ـ من و ديگران 253
هَوو 255
شب و نان 259
پيك بهار 261
درد نياز 264
فرياد مى‌پرست 267
مرگ ناخدا 270
صبر كن ماه دگر… 273
فرياد! 275
با دردم بساز 277
جواب 280
در آفتابِ پُشتِ پَرچين 282
ترانه‌ها 284
مرمر 1336- 1341
1ـ بوده‌ها 289
افسانه‌ى پرى 291
نامه‌ى شكوفه 292
شراب نور 294
خورشيد و شب 295
يك دامن گل 296
پيچك 298
ديوانگى 300
شب… 302
گل رؤيا 303
برگريزان 305
نشان پا 307
موج‌خيز 309
گل انتظار 310
از ياد رفته 311
اجاق مرمر 312
گر بوسه مى‌خواهى 313
شهاب طلايى 314
شكوفه‌ى سحر 315
يادگار 317
گل كوه 318
آتش دور 319
اين كه با خود مى‌كشم 320
برف گران 321
گل قاصد 322
باغ مهتاب 324
صد چمن لاله 325
پونه‌ى وحشى 326
ساقه‌ى دميده 327
ديباى كبود 328
سپيدار 330
يك سحر 331
ننگِ آشنا 332
افسون شيطان 333
وفادار 334
پولاد آبديده 335
سجاف زرّين 336
ياد 337
دامِ فريب 338
معبد متروك 339
بى‌خبرى 340
شبگرد 341
من و تو 342
دو رنگى 343
عطر پراكنده 344
ساق فريبْزن 345
آشفتگى 346
صدف 347
خاكستر خيال 348
ديشب 349
آشتى 350
بهار بى‌گل 351
توفان 352
نازك‌تن 353
خون سبز 354
فرياد 355
جامه‌ى عيد 356
نياز 359
در آشيان 362
گِرهِ كور 364
عروسك مومى 366
گل صحرايى 368
اندوه 371
براى چشم‌هايت 373
چوب دار 375
رقص شيطان 377
نامه 380
نيمه‌شب 383
اى مرد 386
2ـ افزوده‌ها 1362- 1365 387
اشاره 389
ديگر نه جوانم 391
تشنگان را نوش بارد 393
پنجره‌ها بسته‌اند 395
تو آفتاب منى 397
اى قهرمان 399
خسته مشو 401
تا بمانيم 403
دوست، دوست، دلتنگم 405
گفتند يا با خموشى… 406
بر من گذشتى 408
دگر چه با تو گويم 409
در تنگناى پيله 411
دلم دريغ… 413
چه گرم دوست مى‌دارم 415
گر دوست دست گيرد 417
ميان هر رگم از عشق… 419
به جرم دلشدگى 421
عشق دوباره مى‌رسد 423
رستاخيز 1341- 1352
غزل‌ها 427
سايه‌ى دالان سمن‌ها 429
چشمِ لعلى‌رنگ خرگوشان 430
رگبار بوسه 432
شهربند سكوت 433
قصه‌ى نيلوفر 434
رسالت 436
آخرين برگ 437
دنياى كوچك من 438
دل همچو آفتاب 439
ديوار كوتاه… 440
آسمان خالى‌ست 441
مخمل خاكستر 442
افيون وعده‌هاى تهى 443
خون مسموم شقايق 445
شكوه نور در آويزه‌ى بلور 446
آهوى دست‌هايت 448
تصويرى از «ما» 449
شاخه‌هاى آهكى 450
گفت‌وگو 452
غرور آينه‌ى چشم من 453
تاول انديشه 454
فراموشت نمى‌كردم 455
زبان انديشه‌ها 456
تك‌شاخه‌ها 458
بن‌بست 459
پايان انتظار 460
مرگ پيش از مرگ 461
شايد كه مسيحاست… 462
خوابدانه 463
عطر نرگس‌هاى چشمم 464
قنديل سرخ سيب‌ها 466
فرياد و كوه 467
غبار سرب 468
عايق سربى 470
حصار بلورين 472
در كارگاه 473
روح زمهريرى 475
پستان خشك شب 477
از بوته‌ى خوشبوى گلپر 478
دوبيتى‌ها 481
فعل مجهول 483
درس تاريخ 487
مرگ قهرمان 491
مردگان خاموشند 494
بى‌سرنوشت 496
خطى ز سرعت و از آتش 1352- 1360
تا جمعه‌ى سياه… 503
درباره‌ى اوزان غزل‌هاى خطى… 505
مخوان… 509
خارهاى زشت 511
جامى گناه خواهم 513
نيزارها 515
اى جهانى سوگوار… 517
با چنين قانون سربى… 519
در خانه نشستيم 521
مخمل مژگان مشكين 523
اى بسته تو در تو!… 524
شبى همرهت گذر… 526
اى عشق!… 528
مسخ آن‌چنان شديم… 530
اى پرده برگرفته ز رخ… 532
شبى به امن حريم تو… 534
چون سايه‌ى زلف سياه… 536
سرْوِ سبز شكيب‌آموز 538
آه اين چه پيوند است؟ 540
دانم اى دل!… 542
درخت ارغوان 544
دوستت مى‌دارم 546
من روحْ مى‌فروشم 548
هنوز موى بسته را… 550
ز شبْخستگان ياد كن! 552
سر در نشيبِ حضيضم 554
صورتگر چيره‌دست 556
در كبود بى‌انتها… 558
باز بهار است 559
بس كه در اين دير كهنه… 561
دانه دانه، سرخى و سبزى… 563
شعله نگفته با تو اگر… 565
در لجه‌ى سرگردانى 567
در من نشسته به نرمى 569
باد، فتح غروب را… 571
شكيب از كه طلب دارى؟ 573
در ديده تصوير كن… 575
آواى شما 577
خواهد از من رسوا… 579
از جمعه‌ى سياه… 581
چه سكوت سرد سياهى! 583
بر سفره‌ى چرمين، امشب… 585
پرواز توانى آيا؟ 587
در خواب هول رفتم 589
سازش مپسنديد 591
او قلب تاريخ است 593
نمى‌توانم ببينم… 595
آسمان سرخ است 597
ترديد، ترديد، ترديد 599
كوير بى‌برگى را… 601
زمان، زمان خواب است 603
اى كودك امروزين!… 605
مرگت زوال شتاب است 607
خشك، خشك، بى‌جان خشك 609
مى‌روى، شاد باد پروازت 611
ما نمى‌خواستيم، اما هست… 613
بنويس! بنويس! بنويس! 618
غبار خشك خون بر نخل 620
برويد تا بمانم 621
عشق، آمد چنين سرخ 623
تيك… تاك! تيك… تاك! 625
بر صفحه‌ى ژرفاى كبود… 627
سياه پر خشم كوفى 629
خطى ز سرعت و از آتش 631
نگاره‌ى گلگون 632
دشتِ ارژن 1360- 1362
كولى! نهان كن دلت را 637
كولى‌واره (1) 639
كولى‌واره (2) 641
كولى‌واره (3) 643
كولى‌واره (4) 645
كولى‌واره (5) 647
كولى‌واره (6) 649
كولى‌واره (7) 651
كولى‌واره (8) 653
كولى‌واره (9) 655
كولى‌واره (10) 657
كولى‌واره (11) 658
كولى‌واره (12) 660
كولى‌واره (13) 662
كولى‌واره (14) 664
كولى‌واره (15) 666
كولى‌واره (16) 668
و پنج ترانه 671
يك 673
دو 674
سه 675
چهار 676
پنج 677
با عشق، با عشق، با عشق… 679
هميشه در خيال من… 681
حضور ژرفى‌ىِ مرمر… 683
عيد آمد و مى‌رود… 684
باز بهار آمد… 686
دلم گرفته، اى دوست!… 688
آه چگونه بگويم… 689
بهار شاد شورافكن… 691
غنچه‌وش، در هوايت… 693
چه بى‌امان… 694
روييده‌ام 696
كو برگ لاله‌ام؟ 698
كدام فتنه جادو كرد؟ 700
اين صداى شكفتن را… 702
رها مكن، كه پر زدن را… 704
پرفشانِ گل، صفير باد… 705
اين كجا سپيده‌ست! 707
تن كشيده زير بال شب… 709
دوباره مى‌سازمت، وطن! 711
حميد آزاد شد 713
بايد چيزى نوشت 715
دوباره بايد ساخت 717
كدام ابر زهرآگين…؟ 719
بار، بر دوش آنهاست 721
هى‌ها… هى‌ها… ره بگشا! 723
پاى در چشمه، بر خته‌سنگى… 725
سارا! چه شادمان بودى 727
من: گنگ خوابديده 729
دوازده خوشه با من… 731
به دشت‌هاى برفى… 733
من آن روز مى‌گفتم… 735
به لطف مى‌آمد از دور… 737
اسب مى‌ناليد، مى‌لرزيد… 739
گفتى كه انگور است 741
خفاش يا مرغ ديگر… 743
خوشه بود، خوشه‌ى طلا… 745
خاكى كه بخش او كردند… 746
وقت درو كردن گل شد 748
آبى‌ست اين جگر، آبى 750
بزن! 752
ذهن، دود حلقه حلقه 754
ببين چگونه مى‌پوسد… 756
طبلِ بى‌مرگى 759
فارغ ز «من» چگونه شوم؟ 761
برآمده از آبنوس و شب… 763
كجاست آن كه به آگاهى… 765
ببين به هيئت نيلوفر… 767
يك دريچه آزادى 1362- 1374
هفت‌رنگ درون 771
پلك به هم نهم 773
پرواز نبض بود به اوج 775
آيا بهار جاويدم؟ 777
آيا كدامين آبى 778
درخت نارنج شيراز 780
ميوه‌هاى خارپشتى 782
چگونه دست دهد آيا؟ 784
شب، لاجورد و خامشى 786
در ناگزيرِ خاموشم 788
سخت به جوشى، دلا! 790
اين شاخه‌هاى خشك زمستانى 792
خط به آخر آمده است 794
در كاسه‌ى سرم، مغزى 796
من با صداى تو مى‌خوانم 798
به جا نهاده ز پِىْ 800
مى‌رقصد از نشاطِ بهارى 802
دو رديف برگِ اقاقى 804
ز شاخه باز ببالم 806
صداى پاى كه مى‌آيد 808
رنگدان‌ها بياريد 809
دلم دارد سرِ بازى 811
براى خدا كمكم كن 813
شكسته در من چيزى 815
هرچه كردم نتوانستم 817
مى‌آمدى‌وسينه‌برافروخته‌بودى 818
اى شاهِ سواران 819
خورشيدِ زلف نارنجى 823
عيدِ پولِ زرد و عروسك 825
نيستى‌تا ز درِ خانه‌ى ياران… 827
شاد خوانى 829
بچرخ، چرخ، همبازى 831
بخوان 833
يك دريچه آزادى 835
من دَيرِ ديرسالم 837
آيا تمام شد بازى 839
آن دو خاتون كه ديدى 841
بس كه روشنم 843
چهره سپردم به تيغ 845
آه! عشق ورزيدم 847
خوشه به خوشه عشق شد 849
ــ سلام ـ والسّلام 851
اى همچو تنديسِ رومى 853
هزار پروانه‌ى طلا 855
چرا، چرا نورزم عشق 857
نگاه دار 858
«اوى» من 859
بود آنچه بود 861
زمين كروى شكل است 863
داغِ جگرگوشه با تو 865
عروس مينابى 866
مردى كه يك پا ندارد 868
گردن‌آويز 870
اين آخرين پنجشنبه‌ست 871
ترانه‌ى زنگ دبستان 873
با تخته‌پاره و تنهايى 875
Caduceus 877
من زاده‌ام اينان را 879
به شب كه هر مرغ و ماهى 882
تنديس آهويت مبارك 884
ميان جاليز مى‌دوم 886
كودك روانه از پى بود 888
His Master’s Vioc 890
مباد اوفتاده بميرم 893
حديث گاو حسن 895
شانه‌ى فيروزه 897
مار اگر مارِ خانگى‌ست 899
كاج 900
پاييز خسته‌ى غمگين 902
به برگ آنچه رقم كردم 905
بيار نامه كه بنويسم 907
عزيز دور غمگين 909
صبح است و آسمان ابرى 911
هميشه سبز بمان اى سرو 913
سلامى ز عقده‌ى عشقى 915
عطر قهوه با خيالت 917
مى‌نويسم و خط مى‌زنم 919
حالى‌ست حالم نگفتنى 921
زنى كه با قرص خورشيد 923
ميان مه نهان مى‌شد 925
بگذار اعتراف كنم 927
زهره سازى خوش نمى‌سازد 929
ايلخان ستاره‌ها را 931
زهره دخترى زاد 933
به تكا… به تكاپو 935
راوى صلاى حرمت زد 937
به رجز ندا ز خان آمد 939
ايلخان! تحفه آوردند 941
بال و خيال 943
من جِرم زمين شكافته‌ام 945
وقتى كه پنجه‌ى تاريكى 947
مُرس 949
خناق 951
از عدم آمد كه پر كند 952
باور نمى‌كنيد 954
نيلوفرى چو حلقه‌ى دود 956
اى كوه 958
آيينه‌ها را تيره كن 960
سنگواره 962
اشارتى و گذارى 965
تب تب تب طبلى مى‌كوفت 967
و نگاه كن 969
دوازده چشمه‌ى خون 971
چه برف شيشه مانندى 973
قسم به انجير و زيتون 975
گفت پروردگار است اين 977
يكى مثلا اين كه… 1374- 1377
گُم كرده هرچه مُروارى 981
اى شهر!… 983
بيرون ز خطّى، اى «من»! 985
وقتى كه تهمت مى‌گذارند… 987
رنجيدنت از چه بود؟ 989
پسرم، ساعت 991
تنديس پُر دروغ من! 993
با تو بودن 995
برون مى‌خزد ز پوست 997
نوشيدنى، گرم يا سرد؟ 999
دلم با تو مى‌آيد… 1003
پشت عروسك‌فروشى 1005
از خُمره تا جهان 1007
قلم به كف عطاردِ من! 1009
شب در سحر حل مى‌شد 1011
زهى دهان گشودگان 1013
صداى كيست؟ 1015
در زير چادرى از ابر 1017
ببخش ديوخويان را 1018
در حجمى از بى‌انتظارى 1020
عروسى‌ىِ فيگارو 1022
اى غزال جوان سال 1024
گر زبانم برآرى 1026
باجى 1028
در دكّه‌ى كتابفروشى 1030
گُل‌هات را بگذار اينجا 1032
تختى، سحر شد، برخيز! 1034
نسيم باش… 1036
عزيزتر ز جان، احمد! 1038
نَفَسى برون نمى‌آيد 1040
بايد تو را ديده باشم 1042
آيا قبولشان دارى؟ 1044
در انتظار تناسخ 1046
خاله گردن دراز من! 1048
نان و پنير و صداقت 1052
صبحى بگو بدرخشد 1055
با گلوگاهِ سرخ بخوان 1057
70/ 1 1059
با شصت خوشه‌ى زرّين 1061
با نخل‌هاى سترون 1063
من كاملا باز چون گُل 1065
نيمى از راه مانده‌ست 1067
فضا چنان حقيقى بود… 1069
عشق حسرتى‌ست كنون 1071
يكى مثلا اين كه… 1073
بشمار برگ‌هاى گلى را 1075
چراغ … كتاب 1077
آشفتگى هيولايى‌ست 1079
طاق يا جفت…؟ 1081
سبّابه‌ام با كليدى 1083
خُب، كه اين‌طور… 1085
بانو… 1087
مجسّمه‌يى در سواره‌رو 1089
سلام، اى روشنايى! 1091
در واپسين هنگام 1093
چه پاى سختى فشرده‌ام! 1095
سارا و من 1097
سياه … سفيد 1100
نشاط صف‌آرايى 1102
بهار! باز هم سبزى؟ 1104
در سياهى‌ىِ شبِ نوميدان 1106
به عرش، دست و انگشتر 1108
تازه‌ها 1377-…
اى عشق، دير آمده‌اى 1113
سبز و بنفش و نارنجى 1114
كه چى؟ 1116
از عشق وسوسه مى‌سازى 1118
گفت‌وگو 1120
به كاسه‌ى اين خالى 1122
فرمان‌پذير آتش باش 1124
اِرهاب 1126
براى انسان اين قرن 1128
جامه‌دران 1130
وقتى زمانه جوان است 1132
آنان كه خاك را… 1134
گو آفتاب برآيد 1136
صداى تو 1138
با قهر چه مى‌كُشى مرا 1140
با كوله‌ى هفتاد و هشتاد 1142
لعنت 1144
در طول راه 1145
نمايه 1147
افاعيل اوزان تازه 1175
گاه‌شمار 1189
جاى پا
1325- 1335
1
چهره‌هاى واقعى
نغمه‌ى روسپى
بده آن قوطى‌ى سرخابِ مراتا زنم رنگ به بى‌رنگى‌ىِ خويش
بده آن روغن، تا تازه كنم
چهر پژمرده ز دلتنگى‌ىِ خويش.
بده آن عطر كه مشكين سازم
گيسوان را و بريزم بر دوش
بده آن جامه‌ى تنگم كه كسان
تنگ گيرند مرا در آغوش.
بده آن تور كه عريانى را
در خَمَش جلوه دوچندان بخشم؛
هوس‌انگيزى و آشوبگرى
به سر و سينه و پستان بخشم.
بده آن جام كه سرمست شوم،
به سيه‌بختى‌ىِ خود خنده زنم :
روى اين چهره‌ى ناشاد غمين
چهره‌يى شاد و فريبنده زنم.
واى از آن همنفس ديشب من ــ
چه روانكاه و توانفرسا بود!
ليك پرسيد چو از من، گفتم :
كس نديدم كه چنين زيبا بود!
وان دگر همسر چندين شب پيش ــ
او همان بود كه بيمارم كرد :
آنچه پرداخت، اگر صد مى‌شد،
درد، زان بيشتر آزارم كرد.
پُر كس بى‌كسم و، زين ياران
غمگسارىّ و هواخواهى نيست،
لاف دلجويى بسيار زنند
ليك جز لحظه‌ى كوتاهى نيست.
نه مرا همسر و هم‌بالينى
كه كشد دست وفا بر سر من
نه مرا كودكى و دلبندى
كه برد زنگ غم از خاطر من.
آه، اين كيست كه در مى‌كوبد؟
ــ همسر امشب من مى‌آيد!
واى، اى غم، ز دلم دست بكش
كاين زمان شادى‌ىِ او مى‌بايد!
لب من ــ اى لب نيرنگ‌فروش ــ
بر غمم پرده‌يى از راز بكش!
تا مرا چند درم بيش دهند،
خنده كن، بوسه بزن، ناز بكش!…
سرود نان
حاجى فيروزه سالى يه روزه
مطرب دوره‌گرد بازآمد :نغمه زد ساز نغمه‌پردازش
سوز آوازه‌خوانِ دف در دست
شد هماهنگِ ناله‌ى سازش.
پاى‌كوبان و دست‌اَفشان شد
دلقكِ جامه‌سرخِ چهره‌سياه
تا پشيزى ز جمع بستاند،
از سر خويش برگرفت كلاه.
گرم شد با ادا و شوخى‌ىِ او
سور رامشگران بازارى،
چشمكى زد به دخترى طنّاز
خنده‌يى زد به شيخ دستارى.
كودكان را به سوى خويش كشيد
كه: بهار است و عيد مى‌آيد.
مقدمم فرخ است و فيروز است
شادى از من پديد مى‌آيد.
اين منم، پيك نوبهار منم
كه به شادى سرود مى‌خوانم ــ
ليك، آهسته، نغمه‌اش مى‌گفت :
كه نه از شاديَم… پىِ نانم!…
مطرب دوره‌گرد رفت و، هنوز
نغمه‌يى خوش به ياد دارم از او ــ
مى‌دَوم سوى ساز كهنه‌ى خويش
كه همان نغمه را برآرم از او…
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.