کتاب «نویسنده، نقد و فرهنگ» اثر جرج لوکاچ، مجموعه‌ای از مقالات و سخنرانی‌های این فیلسوف و منتقد ادبی مجارستانی است که در سال ۱۹۷1 منتشر شده است. او از طریق آثارش در زمینه‌های فلسفه، ادبیات، هنر و جامعه‌شناسی، به بررسی و تفسیر گسترده‌ای از مسائل اجتماعی و فرهنگی پرداخت. این کتاب نیز شامل مقالاتی درباره‌ی موضوعات متنوعی از جمله تاریخ ادبیات، نظریه‌ی ادبی، و نقد ادبی است. در این مجموعه، لوکاچ به تحلیل ادبیات و هنر به‌عنوان نمایانگرهای فرهنگی می‌پردازد و ارتباط میان ادبیات و زندگی اجتماعی را مورد تأکید قرار می‌دهد. او در این مقالات به بررسی نقش نویسنده در جوامع مختلف، تأثیرات تاریخی بر آثار هنری، و تأثیر اجتماعی هنر و ادبیات پرداخته است. می‌توان گفت این کتاب گنجینه‌ای ارزشمند از تفکرات لوکاچ ارائه می‌دهد و به خوانندگان فرصت می‌دهد تا با دیدگاه او نسبت به نقد ادبی، نظریه هنر، و ارتباط ادبیات با واقعیت اجتماعی آشنا شوند.
یکی از مهم‌ترین مقالات این کتاب، مقاله‌ی «نویسنده و منتقد» است که در آن لوکاچ به بررسی رابطه‌ی میان نویسنده و منتقد می‌پردازد. او ابتدا به بررسی تاریخ رابطه‌ی میان نویسنده و منتقد در یونان باستان، قرون وسطی، و عصر جدید می‌پردازد و با شناخت آسیب‌ها و دستاوردهای هر مرحله از این تاریخ به این نتیجه می رسد که نویسنده و منتقد دو نقش مکمل و ضروری در جامعه‌ی ادبی دارند. نویسنده با خلق آثار ادبی، جهان را از دیدگاه خود به تصویر می‌کشد و منتقد با تحلیل و بررسی این آثار، به خوانندگان کمک می‌کند تا معنای آن‌ها را بهتر درک کنند.این مقاله، برای علاقه‌مندان به ادبیات، نقد ادبی، و تاریخ ادبیات بسیار ارزشمند است و دیدگاه جدیدی در خصوص رابطه‌ی میان نویسنده و منتقد ارائه می‌دهد و می‌تواند به ما کمک کند تا اهمیت نقد ادبی را بهتر درک کنیم.