رمان «طبیعت انسانی» نوشته‌ی سرژ ژونكور، رمانی بلندپروازانه و تامل‌برانگیز است که به آشفتگی‌های اجتماعی، سیاسی و زیست‌محیطی فرانسه طی سه دهه، از ۱۹۷۶ تا ۱۹۹۹ می‌پردازد. نویسنده دو تاریخ مهم را برای شروع و پایان رمان خود انتخاب کرده است: خشکسالی عظیم تابستان ۱۹۷۶ در فرانسه و طوفان‌های فاجعه‌بار در دسامبر ۱۹۹۹، ابتدا در اطراف پاریس و سپس در جنوب فرانسه. این دو تاریخ نمادین هستند تا تحولاتی را که فرانسه در این بیست و پنج سال از نظر زیست محیطی و اجتماعی پشت سر گذاشته است، برجسته کنند. داستان حول محور الکساندر، پسری از کشاورزان منطقه‌ی لو در جنوب غربی فرانسه می‌چرخد که پس از فرار سه خواهرش به شهر، مجبور به اداره کردن مزرعه‌ی خانوادگی می‌شود.
این رمان به تنش‌های موجود بین روش‌های سنتی کشاورزی و دامداری که کیفیت محصول و آسایش دام را در نظر می‌گیرد، با روش‌های مدرنی که تولید انبوه و تامین نیاز فروشگاه‌های زنجیره‌ای و فست‌فودها را اولویت می‌دهد، می‌پردازد. الکساندر با انتخابی دشوار بین زیر پا گذاشتن اصول خود یا فدا کردن معیشتش در مواجهه با تغییرات سریع جهان دست و پنجه نرم می‌کند. یکی از مضامین اصلی، تضاد بین پیشرفت بشر و حفظ محیط زیست است. الکساندر با کنستانس، یک فعال محیط زیست که مشتاق است او را به مبارزات خود بکشاند، چالش پیدا کرده و سؤالاتی در خصوص اخلاق «تروریسم زیست‌محیطی» مطرح می‌کند. این رمان همچنین به رویدادهای مهمی مانند خشکسالی ۱۹۷۶، فاجعه چرنوبیل و تظاهرات خشونت‌آمیز علیه نیروگاه‌های هسته‌ای در فرانسه اشاره می‌کند.
«طبیعت انسانی» به دلیل تصویرسازی زنده از فرانسه روستایی و رابطه انسان و طبیعت، مورد تحسین گسترده منتقدان قرار گرفته است. منتقدان از شخصیت‌های زنده، دیالوگ‌های اصیل و توصیفات برانگیزاننده طبیعت توسط ژونکور تمجید کرده‌اند. از جمله این رمان به عنوان «رمانی برجسته، بزرگ و سرشار از همدردی» (لوفیگارو) و «حماسه‌ای روستایی و گیرا که با نقدی سوزان از سیاست و اجتماع همراه است» (لوپاریزین) شناخته شده است.
ژونکور از طریق داستان الکساندر، خوانندگان را به تأمل در مورد انتخاب‌هایی که بشریت برای حفظ زندگی روستایی، کشاورزی و محیط زیست در برابر جهانی شدن، حرص شرکت‌ها و تخریب محیط زیست باید انجام دهد، دعوت می‌کند. این رمان تحلیلی نافذ از پیوند ظریف بین انسان و طبیعت ارائه می‌کند و نشان می‌دهد که ممکن است برای بقای کره زمین، بازنگری اساسی در انتخاب‌های بشر ضروری باشد.