«داستان دو شهر» کتابی استثنایی از چارلز دیکنز است، بسیاری این اثر او را در برابر «آرزوهای بزرگ» و «خانه قانون‌زده» اثری نازل تر می‌شناسند، اما پر فروش‌ترین اثرادبی جهان است، و حتی از«شازده کوچولو» نیز رکورد بالاتری دارد.
تفاوت این اثر با دیگر آثار نویسنده، تماس او با ایده‌آل‌های خاص اروپاست.
برخلاف دیگر آثار او که همه داستان یک شهرند و با عنایت به این مسئله است که دیکنز همواره یک لندنی باقی ماند و چندان درکی از اروپا نداشت. بنابراین دیکنز کتابی نوشت درباره شهری که گناه را درک می‌کرد و شهری که آن را درک نمی‌کرد و جای شگفتی است که وصف او از شهری که نمی‌شناسد بهتر از توصیفی است که از شهری آشنا به دست می دهد . و این چیزی جز نبوغ دیکنز نیست .
این اثر از آثار پایان عمر نویسنده است ، اثری سرشار از غم و دلتنگی و سرریز از شور و شوق و این برآمده از خواستی جوانانه است . در این کتاب دیکنز مفاهیم شورش و طبیعت انسانی را به نحو دقیق و مبسوطی می‌گشاید، اثری که در آن گیوتین مصیبت نیست بلکه راه حل مصیبت است. کتابی که در آن دیکنز از لندن و پاریس و انقلاب سخن می‌گوید. قهرمان اثرسیدنی گارمن اگر افسرده است این امر نه ناشی از انقلاب که از زیستن او در لندن است.