ساموئل بکت متولد آوریل 1906، نمایشنامه‌نویس، رمان‌نویس و شاعر ایرلندی است که در 22 دسامبر 1989 درگذشت .
بکت دیدگاهی تقریبا بدبینانه به زندگی انسان دارد، این حس بدبینی اغلب با قریحه ی طنزپردازی قوی و غالباً نیش‌دار وی تلطیف می‌گردد. چنین حسی از طنز، برای بعضی از خوانندگان آثار او، این نکته را در بر دارد که سفری که انسان به عنوان زندگی آغاز کرده‌است با وجود دشواری‌ها، ارزش سعی و تلاش را دارد.
این نویسنده با طنزی که در نوشته هایش مشهوداست در برخی آثارش به نقد اصول کاتولیک پرداخته است.
«در انتظار گودو» از معروف ترین آثار نمایشنامه ای اوست که به گونه ای بیانگر وضعیتی از دیدگاه پوچ بودن زندگی بشر است.
بکت جایزه نوبل ادبیات را در سال 1969 برای این اثر دریافت کرد.
مورفی (1938)، وات (۱۹۵۳)، مالوی (1951)، مالون می‌میرد (1651)، نام‌ناپذیر (1953) و گم‌گشتگان، از رمان های این نویسنده به شمار می آیند.