نگاه : بدوی سرخپوست عنوان مجموعه اشعار محمد الماغوط شاعر سوری است که قرار است با ترجمه موسی بیدج در مجموعه شعر جهان انتشارات نگاه منتشر شود . موسی بیدج معتقد است محمد الماغوط بزرگترین شاعرعرب زبان و بنیان گذار شعر سپید عربی است . مترجم بر این باور است که اشنایی فارسی زبانان با شعر ارجمند محمد الماغوط که تسلطی کم نظیر بر رویداد های جهان عرب و ادبیات عربی دارد می تواند دریچه های تازه ای را بگشاید.
محمد الماغوط شاعر ونمایشنامهنویس سوری که به «بیخانمان» معروف شده است، در سال ١٩٣۴ در سلمیه از توابع استان حماه، واقع در ٢١٠ کیلومتری شمال دمشق بهدنیا آمد. بهدلیل تنگ‌دستی خانوادهاش، الماغوط تحصیلات خود را هنرستان کشاورزی ناتمام گذاشت و در سال ١٩۴٨، برای یافتن شغلی که بتواند شکم خود وخانوادهاش را سیر کند، عازم دمشق شد. وی درباره‌ی ترک تحصیلات خود و باوجود علاقه‌ی فراوان‌اش به رشته‌ی کشاورزی، به شوخی می‌گفت که تخصص‌اش حشرات انسانی‌ست، نه حشرات گیاهی.
الماغوط که هم‌چون دیگر جوانان آن زمان جذب جنجالهای سیاسی شده بود، در سال ١٩۵۵ میلادی به اتهام عضویت در حزب ملیگرای اجتماعی سوریه دستگیر وبه زندان افکنده شد.
این شاعر نوگرا پس از آزادی از زندان عازم بیروت گردید، که در آن زمان مرکز فرهنگی دنیای عرب بود. وی در آن‌جا به آدونیس و یوسف الخال از دیگر شاعران نثرنویس پیوست و به هم‌کاری آن‌ها در مجله‌ی “شعر” پرداخت. مجموعههای شعری “غم در مهتاب” در سال ١٩۵٩، “اتاقی با میلیون‌ها دیوار” در سال ١٩۶١ و” شادی حرفه‌ی من نیست” در سال ١٩٧٠ محصول زندگی وی در بیروت است.
الماغوط به عنوان یکی از پیشتازان شعر سپید عرب، یکی از پرکارترین آن‌ها به شمار می‌رود زیرا استقبال خوانندگان عرب از نثر و نظم ساده و بیپیرایه و در عین حال سرشار از نقد تلخ و طنز سیاه به حدی زیاد بود که بسیاری از مجموعههای شعری وی را میتوان حتی در زندانها یافت.
الماغوط پیش از مرگ در سوم آوریل ٢٠٠۶ (١۴ فروردین ١٣۸۵) با نوشتن”جلاد گُلها”،”به وطن‌ام خیانت خواهم کرد” و “بادیهنشین سرخ”، بار دیگر به انتقاد از وضع کشورهای عربی پرداخت .
کتاب بدوی سرخپوست پس از اخذ مجوز از سوی انتشارات نگاه منتشر می شود