وبلاگ

از سکوی سرخ

از متن کتاب از سکوی سرخ: برای شاعر، فرم تکوین حادثه است. او در این حادثه خودش را زیر نگاه خواننده مبادله می کند، و توفیق او در وقوع همین مبادله است. در این معنی فرم در قطعه شعر یعنی زندگی زبان، شاعر در این زندگی آنقدر با زبانش یگانه می شود که در ارائه ی زبان ارائه ی تن می کند. زندگی زبان دیگر زندگی بدن می شود که چون باله هزاران هزار فرم در خود دارد. سهم فرم در شعر حجم سهم مظروف است و نه ظرفی برای ارائه ی فکر، و شعر خودش موضوع شعر میشود. اصرار در ارائه ی فکر نقابی برای بی فکری است. فقر در فکر است که فکر را به رخ می کشد، تا نقابی شود برای فقر. وگرنه شعر، تمامِ شعر، در درون قطعه و بر سفیدی کاغذ اتفاق می افتد. راستی چه اتفاقی افتاده است؟ جز اتفاق، که افتاده است.

انتشارات نگاه در چاپ دوم این کتاب را به قیمت 14000 تومان منتشر کرده است.

نوشتن دیدگاه