ویرجینیا وولف

توضیحات

او وقایع را داستان‌سرایی نمی‌کند، بلکه می‌خواهد از هرج و مرج برداشت‌های متعدد ذهنی، از ملقمۀ نداهای بیرونی و درونی، موضوع و محتوایی درآورد.

در مورد نویسنده    7

منابع عکس‌ها        8

پیش‌گفتار              9

هاید پارک گیت شماره  22   12

لسلى استفن           29

بلومزبرى             52

لئونارد     86

انتشارات هوگارث             111

موفقیت    124

تعهد        151

مرگ در رودخانه              163

سال‌شمار زندگى    177

یادبودها   185

کارنامه آثار          193

فهرست نام‌ها        197

در مورد نویسنده

 ورنر والدمن[1] ، متولد 1944 در گموند[2]  شوابن[3] ، در رشته فلسفه آلمان و انگلیس و تاریخ در توبینگن[4] ، مونیخ و بنگور (ولز)[5]  تحصیل کرده است. در سال 1972 تحصیلات خود را با رساله‌اى در مورد تأتر مستند نزد والتر ینز[6]  به‌پایان رساند. او امروز در یک مؤسسه بین‌المللى ارتباطات سمت مدیریت دارد. کتاب‌هاى منتشر شده از او: «فیلم تلویزیونى آلمانى. بررسى کلى و منظم» (1977)، «دیباچه‌اى بر تحلیل فیلم‌هاى تلویزیونى» (1980)، «خواهران برونته» (1990). مقالات و نقدهایى از جمله در روزنامه‌هاى «دى سایت»[7] ، «دویچِس آلگماینِس زونتاگزبلات»[8] ، «فونک‌ـکورسپوندس»[9] ،«ولت اوند وورت»[10] . نمایش‌نامه‌هاى رادیویى: «تاروک» (1977)[11] ،«شب قبل از پرواز» (1978)، «مردى ناپدید مى‌شود» (1979)، «شرح و توصیف زندگى روانى شخصى» (1979)، «مرگ یک ساحر» (1982)

منابع عکس‌ها

عکس‌هاى این کتاب را انتشارات چَتو و وینداس انتشارات هوگارث در اختیار من قرار داد.

پیش‌گفتار

بدون شک مى‌توان ادعا کرد که ویرجینیا وولف از اواخر دهه شصت مجددآ کشف شد. اینکه جنبش جدید زنان، بخش کوچکى از آثار وولف ـ در واقع فقط دو کتاب سه گینى و اتاقى از آن خود ـ را به‌عنوان متونى کلیدى براى تبلیغات خود مورد استفاده قرار مى‌دهد و به نمایش مى‌گذارد، به‌طور یقین نشان‌گر نوگرایى شگفت‌انگیز این نویسنده است. ویرجینیا وولف که در دنیاى قراردادى ویکتوریایى[12]  و روشنفکرى خشک کمبریجى رشد کرد، با پشتکار در جست‌وجوى راهى بود که به‌عنوان یک زن، و به‌صورتى کاملا بدیهى و بدون از بین بردن الگوهاى مذهبى، زندگى مستقلى داشته باشد. با این احوال مبارزه او براى به رسمیت شناختن زن و رهایى‌اش از بندهاى اقتصادى جامعه مردسالارانه، فقط بخشى از نوگرایى او به‌شمار مى‌آید. داستان‌ها و رمان‌هاى وولف، این اجازه را نمى‌دهند که تا حد متون مساوات‌طلبانه پایین آورده شوند و تقریبآ به شکلى سرسختانه در مقابل چنین تصرف سطحى مقاومت مى‌کنند. آثار شاعرانه ویرجینیا وولف، نمایان‌گر یک نوگرایى بزرگ‌تر و ـمى‌خواهم بگویم ـ واقعى‌تر هستند. رمان‌هاى او به‌ترتیب نوشته شدن، راه خود را از میان رسوم و مقاومت، به‌سوى هدفى مشخص تشریح مى‌کنند. از همان اولین متن‌ها جست‌وجوى سرسختانه نویسنده حس مى‌شود که مى‌خواهد دنیاى اطراف خود و رمز و راز آن را با کلمات بیان کند. یعنى «تمام» واقعیت را تا عمق هر سایه و به‌دور از تمام کلیشه‌ها و کلیشه‌ها و روش‌هاى ادبى که تا آن زمان مورد استفاده قرار گرفته بود. وولف وقایع را داستان‌سرایى نمى‌کند. او مى‌خواهد از هرج و مرج برداشت‌هاى متعدد ذهنى، از ملقمه نداهاى بیرونى و درونى، موضوع و محتوایى درآورد. این براى نویسنده و همچنین زبان او یک آزمایش دوام و استحکام دائمى بود. متون وولف مى‌تواند موضوعى براى بررسى روان‌شناسان باشد؛ در بسیارى از بخش‌ها عدم تناسب بین دنیاى روان‌پریش و دنیاى به‌اصطلاح عادى، با نمونه‌هایى نشان داده مى‌شود. این کتاب‌ها نشان‌گر چیزهایى وراى موضوعات سطحى مورد علاقه پزشکان روان هستند: در این کتاب‌ها یک زن بسیار حساس سعى کرده است با کمک نیروى تجربیات رنج هستى خود ـ ظاهرآ در شکل یک جنون اسکیزوفرنى، انزوا و تنهایى انسان مدرن را در گرداب توده مردم تشریح کند. در نهایت بیان موفقیت‌آمیز این هیجان و آزردگى در رمان‌هایش، به شکلى استادانه و گاه حتى به‌طرزى خوفناک، نبوغ نهفته در آنها را آشکار مى‌سازد. در این واقعیت هم تردیدى وجود ندارد که ویرجینیا وولف در کنار جویس، یک دگرگونى را در رابطه با فن داستان‌سرایى، تحت نام جریان سیال ذهن آغاز کرد و به این ترتیب تا امروز هم مادرخوانده یک نسل کامل از داستان‌نویسان مدرن به‌شمار مى‌آید. اما این توانایى اصلى او نیست، بلکه کشف رمز واقعیت دور و بر انسان‌ها است که یک‌بار آن را طرح پشت پنبه خوانده بود.

[1] . Werner Waldmann

[2] . Gmدnd

[3] Schwaben.

[4] . Tدbingen

[5] . Bangor/ Wales

[6] . Walter Jens

[7] . Die Zeit

[8] . Deutsches Allgemeines Sonntagsblatt

[9] . Funk-Korrespondenz

[10] . Welt und Wort

[11] . Tarock

[12] . مربوط به دوران سلطنت ملکه ویکتوریا در انگلستان که در سال 1901 از دنیا رفت.