توضیحات
گزیده ای از کتاب شمس لنگرودی (شعر زمان ما ۱۵)
این شعرها که بوی سکوت می دهند
از غیبت لب های توست
کلمات
مثل زنجره های خشکیده ی تابستانی
از معنا خالی شدند
و در انتظار مورچه هایند
توشه بار زمستانی شان را
در حفره ی تاریک خالی کنند–
اندوهی که سرازیر می شود
در سینه ی خاموش من
در آغاز شمس لنگرودی (شعر زمان ما ۱۵) می خوانیم
بى‌هیچ تردیدى مجموعه‌ى بى‌نظیر و پنج جلدى «شعر زمان ما» که تفسیر و تحلیل گزیده شعرهاى پنج شاعر بزرگ معاصر: نیما، اخوان، شاملو، سپهرى و فروغ را شامل مى‌شود و طى سالیانى طولانى از سوى زنده‌یاد «محمد حقوقى» شاعر و محقّق فروتن فراهم آمده بود، گنجینه‌اى گرانبهاست از شعر روزگار ما که انتشار آن با تلاش انتشارات نگاه میسّر شد و جامعه‌ى ادبى اعم از روشنفکران و دانشجویان و دیگر اهالى فرهنگ از آن استقبال شایانى کردند و تجدید طبع چندباره‌ى هرکدام از مجلّدات آن، گواه بارز این ادعاست. دریغا در هشتم تیرماه ۱۳۸۸ محمد حقوقى، ملک این جهانى وانهاد و به مصداق «اى بسا آرزو که خاک شده»، کار تدوین مجلّدات بعدى شعر زمان ما، نافرجام ماند.آنچه اینک برابر خواننده است دوره‌اى جدید از این مجموعه است که به‌واقع حاصل تلاش و تتبّع محقق و ادیب معاصر «فیض شریفى» است که به روایت ایشان زنده‌نام «حقوقى» شش ماه پیش از فرونهادن قلم، دوام و پیگیرى و تألیف سایر مجلدات را بدو سپرده بود.
در دوره‌ى جدید، فراهم‌آورنده سروده‌هاى «سیمین بهبهانى»، «نادر نادرپور»، «سیاوش کسرایى»، «نصرت رحمانى»، «منوچهر آتشى»، «سید على صالحى»،
یدالله رویایى»، «فریدون مشیرى»، «شمس لنگرودى»، «حمید مصدق» و «حسین منزوى» را مطمح نظر قرار داده و بى‌آنکه صرفآ قصد تقلید از شیوه‌ى کار زنده‌یاد حقوقى را داشته باشد با روش و دیدى علمى و مدرن، با واکاوى و جستجوى برگ‌هاى ادبیات معاصر، ضمن تحلیل و نقد اشعار هر شاعر، به‌گزینى از سروده‌هاى اثرگذار شاعران مورد بحث را نیز عرضه کرده است…انتشارات نگاه» مفتخر است در آغاز دهه‌ى پنجم فعالیت‌هاى فرهنگى‌اش، در کنار چاپ آثار بزرگان ادب معاصر ایران، بار فرونهاده‌ى زنده‌یاد محمد حقوقى را دگربار بر دوش گرفته و با چاپ دیگر مجلدات آن که به سعى «فیض شریفى» فراهم آمده، این بار را به سرمنزل مقصود برساند. به‌یقین این مجموعه همراه با تجدید طبع مجلدات پیشین، چنانکه گفته آمد مجموعه‌ى «شعر زمان ما» را به گنجینه‌اى بى‌بدیل بدل خواهد کرد که هیچ آشنا به شعرى از آن بى‌نیاز نخواهد بود…
در انتهاى کلام، یادى دیگر از «محمد حقوقى» این استاد فرهیخته و شعرشناس شاخص داشته باشیم که به‌قول سهراب سپهرى در شعر «دوست» :
«بزرگ بود
و از اهالى امروز بود
و با تمام افق‌هاى باز نسبت داشت…»
علیرضا رئیس‌دانایى
سخن ناشر ۱۱
پیش‌گفتار ۱۳
سال‌شمار شمس لنگرودى ۱۵
زمینه‌هاى سیاسی‌ـاجتماعى و ادبى اشعار شاعر ۲۱ ـ وزن و موسیقى در شعرهاى شمس لنگرودى ۲۳ ـ اوزان عروضى سنتى ۲۳ ـ اوزان نیمایى ۲۴ ـ نیمایی‌ـسپید ۲۴ ـ شعر سپید شاملویى ۲۵ ـ راه میانبر میان وزن عروضى شعرهاى فروغ و شاملو ۲۷ ـ هنجارشکنى‌هاى معنایى ایماژ و آرایه‌هاى ادبى در اشعار شمس لنگرودى ۳۰ ـ تلمیح (باستان‌گونگى) ۳۸ ـ طنز ۴۳ ـ بافت و ساخت و شکل ۴۷ ـ نمایه‌ى بیرونى ۵۰ ـ نمایه‌ى درونى ۵۰ ـ تحلیل ساختارى شعرِ خاکستر و بانو ۵۱ ـ تحلیل ساختارى شعر قصیده‌ى لبخند چاک چاک ۵۲ ـ اشعار کلاسیک و نیمایى شاعر ۵۴ ـ شعر «قصیده‌ى صبح» ۵۷ ـ شعر «نامه» ۶۲
نقد و نگاه به هشت کتاب شمس لنگرودى به سمت آرامش جاوید ۶۵
رفتار تشنگى ۶۵ ـ در مهتابى دنیا ۶۷ ـ خاکستر و بانو ۶۹ ـ قصیده‌ى لبخند چاک چاک، چتر سوراخ، اشعارى براى تو که هرگز نخواهى شنید ۷۴ ـ نت‌هایى براى بلبل چوبى ۷۵ ـ پنجاه و سه ترانه عاشقانه ۷۷ ـ باغبان جهنم ۷۹
رفتار تشنگى ۸۳
زیانبارى ۸۵ ـ طنز و دروغ ۸۸ ـ شام ۸۹ ـ کلامى نه ۹۰
در مهتابى دنیا ۹۱
اشاره ۹۳ ـ بیدارى ۹۴ ـ پیدا ۹۶ ـ میدان یادبود ۹۷ ـ اشعار تاریکى و برف (۸) ۹۸ ـ چشم‌انداز ۹۹ ـ در مهتابى دنیا ۱۰۰ ـ حدیث جنگ و وطن (۴) ۱۰۲
خاکستر و بانو ۱۰۳
خاکستر و بانو ۱۰۵ ـ خورشید ۱۲۸ ـ جادو ۱۲۹
جشن ناپیدا ۱۳۱
- (جریان سنگ بلور خون است شعر) ۱۳۳ ـ ۲. (شعر ناگهان به‌سراغ آدمى مى‌آید) ۱۳۵ ـ ۵. (پسرم، ببین چه کسى به در مى‌کوبد) ۱۳۶ ـ ۸. (مى‌بینم دریا کوچک مى‌شود) ۱۳۸ ـ ۱۶. (آه برکشیده بودم که برگک‌هاى تو را برگشایم) ۱۴۰ ـ ۳۶. (من این راه دراز را آمدم که ترا ببینم) ۱۴۱ ـ ۴۳. (در سایه‌ى چاقو) ۱۴۲ ـ ۵۳. (از سوراخ کلید) ۱۴۳
قصیده‌ى لبخند چاک چاک ۱۴۵
قصیده‌ى لبخند چاک چاک ۱۴۷
چتر سوراخ ۱۷۷
- (فریاد را شنیدیم) ۱۷۹ ـ ۱۱. (نمى‌خواستم که پرچم کوچکى در میدانى بوده باشم) ۱۸۰ ـ ۲۲. (شوریده در هواى تیره و سرما و باد به کجا مى‌روى) ۱۸۱
اشعارى براى تو که هرگز نخواهى شنید ۱۸۳
- (مچاله در انبوه خارها مانده‌ام) ۱۸۵ ـ ۴. (تو دیگر نیستى) ۱۸۷ ـ ۷. (صدایت کردم) ۱۸۸ ـ ۸. (اندوهبار) ۱۹۰
نت‌هایى براى بلبل چوبى ۱۹۱
- (دلم به بوى تو آغشته است) ۱۹۳ ـ ۷. (تو نیستى که ببینى) ۱۹۵ ـ ۱۲. (خورشید
شامگاه خزانى زیبا نیست) ۱۹۷ ـ ۲۵. (سخن از آزادى ناتمام است) ۱۹۸ ـ - (مارمولک ترسان) ۱۹۹ ـ ۴۴. (مگو که فاصله‌ها بس غریب است دخترم) ۲۰۱ ـ ۶۳. (باد) ۲۰۲
پنجاه و سه ترانه‌ى عاشقانه ۲۰۳
- (بى‌تابانه در انتظار توام) ۲۰۵ ـ ۶. (مى‌آیى و چون چاقویى روزم را) ۲۰۶ ـ
- (سپاسگزارم درخت گلابى) ۲۰۸ ـ ۱۲. (از من مپرس چرا دوستت دارم) ۲۰۹ ـ ۲۰. (براى ستایش تو) ۲۱۰ ـ ۲۸. (انگشت‌هاى تو) ۲۱۱ ـ ۳۵. (بر دکه‌ى روزنامه‌فروشى) ۲۱۲ ـ ۴۸. (شیشه‌یى بدلى بودم) ۲۱۴
باغبان جهنم ۲۱۵
- (متلاطم) ۲۱۷ ـ ۱۱. (نمى‌داند به‌قربانگاه مى‌رود) ۲۱۸ ـ ۱۶. (بازگشته‌ام از سفر) ۲۱۹ ـ ۳۶. (دیر آمدى موسا!) ۲۲۰ ـ ۴۸. (راهى نمانده است) ۲۲۱ ـ ۵۴. (به این همه پنجه نیازى نبود) ۲۲۲
نمایى از بن‌مایه‌هاى عاشقانه‌ى آثار شمس لنگرودى ۲۲۳
ملاح خیابان‌ها ۲۳۱
- (باقى مانده‌ى عمر را) ۲۳۹ ـ ۷. (شعر چیست) ۲۴۰ ـ ۸. (دوستت دارم) ۲۴۲ ـ
- (چمدانت را مى‌بستى) ۲۴۳ ـ ۲۶. (روز) ۲۴۴ ـ ۲۸. (بازى تمام شد) ۲۴۵ ـ
- (آمده‌ام!) ۲۴۶ ـ ۴۲. (خوب، حساب و کتاب‌ها دیگر روشن است) ۲۴۷ ـ
- (نابیناى توام) ۲۴۸ ـ ۴۷. (مى‌خواستم جهان را به‌قواره‌ى رؤیاهایم درآورم) ۲۴۹ ـ ۵۰. (چه‌قدر بى‌تو به سر بردن دشوار است) ۲۵۰ ـ ۵۴. (دریا) ۲۵۱
نقد و نظر بر لب‌خوانى‌هاى قزل‌آلاى من و رسم کردن دست‌هاى تو ۲۵۹
دفترهاى شعرى «لب‌خوانى‌هاى قزل‌آلاى من» و «رسم کردن دست‌هاى تو» ۲۶۷
لب‌خوانى‌هاى قزل‌آلاى من ۲۷۱
- (تمامى روزها یک‌روزند) ۲۷۳ ـ ۷. (جز در لاکم) ۲۷۴ ـ ۸. (حالا که پلنگ برفى) ۲۷۵ ـ ۲۱. (گوزن جوان) ۲۷۶ ـ ۳۶. (مى‌دانم مى‌بارى که دیوانه‌ترم کنى برف) ۲۷۷ ـ ۴۲. (این رود) ۲۷۸ ـ ۵۳. (روزى از مرگ سخن مى‌گفتم) ۲۷۹ ـ
- (بعضى چیزهاست) ۲۸۰ ـ ۶۶. (صبر پیشه کن عزیز دلم) ۲۸۱ ـ ۶۷. (بلیت خریده‌ام) ۲۸۲ ـ ۶۹. (چند چوب خشک) ۲۸۳ ـ ۷۴. (چه هلهله‌یى!) ۲۸۴ ـ
- (شکوفه‌هاى انار را ببین) ۲۸۵ ـ ۸۸. (در هر ایستگاهى که پیاده شوى) ۲۸۶ ـ ۸۹. (من یک‌جاده‌ام) ۲۸۷ ـ ۹۱. (چیز بدى نیست جنگ) ۲۸۸ ـ ۹۲. (سنگى بگذار) ۲۸۹ ـ ۹۴. (از تو جدا شدم) ۲۹۰ ـ ۹۶. (امروز) ۲۹۱ ـ ۱۰۵. (دوریت) ۲۹۲ ـ
- (گنجشکان لاف مى‌زنند:) ۲۹۳ ـ ۱۱۱. (چه شغل عجیبى!) ۲۹۴
رسم کردن دست‌هاى تو ۲۹۵
- (به حرف تو رسیده‌ام) ۲۹۷ ـ ۳. (باد) ۲۹۸ ـ ۱۰. (از این همه ماه) ۲۹۹ ـ
- (بوى تو) ۳۰۱ ـ ۲۳. (بیهوده نیست) ۳۰۴ ـ ۲۴. (همه از تو حرف مى‌زنند) ۳۰۶ ـ ۲۵. (مسلمآ قطار شما حدود ساعت هفت مى‌رسید) ۳۰۸ ـ ۳۸. (حیف نیست) ۳۰۹ ـ ۴۱. (مى‌توانم) ۳۱۱ ـ ۴۴. (و تو هم روزى پیر مى‌شوى) ۳۱۳ ـ ۵۳. (عزیز من) ۳۱۴
شب نقاب عمومى است ۳۱۷
- (در «ست») ۳۲۵ ـ ۱۴. (در آتش من مى‌چرخد) ۳۲۶ ـ ۱۵. (شب) ۳۲۷ ـ
- (کاش) ۳۲۸ ـ ۱۹. (من خواب ستاره‌یى را مى‌بینم) ۳۲۹ ـ ۲۱. (درختى پر میوه شدم) ۳۳۱ ـ ۴۰. (امروز) ۳۳۲ ـ ۴۷. (زخمى کوچکم) ۳۳۳ ـ ۵۴. (رودخانه‌ام مى‌گوید برگردیم) ۳۳۴ ـ ۵۵. (تندباد) ۳۳۵ ـ ۵۸. (جز روزگار من) ۳۳۶ ـ
- (سراسر شب) ۳۳۷ ـ ۶۴. (مى‌شنیدم اگر) ۳۳۸ ـ ۶۶. (چرا آنان) ۳۳۹ ـ
- (پیش‌تر از این‌ها نیز اینان را دیده‌ام) ۳۴۰ ـ ۷۴. (آیا ستاره‌ها) ۳۴۱ ـ ۸۸. (آن‌قدر به تو نزدیک بودم) ۳۴۲ ـ ۹۰. (دور از تو) ۳۴۳ ـ ۹۴. (لب‌هاى‌مان، دو بال کبوتر) ۳۴۴ ـ ۹۵. (این موسیقى) ۳۴۵ ـ ۹۶. (کنار تو) ۳۴۶ ـ ۱۰۴. (شب‌همین‌قارچ‌هاست) ۳۴۷
ـ ۱۰۷. (آرام باش پرومته!) ۳۴۸ ـ ۱۱۰. (این‌همه از تاریکى بد نگویید) ۳۴۹ ـ - (با تن‌گردى از مخمل فیروزه‌یى) ۳۵۰ ـ ۱۱۶. (میوه‌ى بى‌مانندت) ۳۵۱ ـ ۱۱۹. (این نور برگردد) ۳۵۲ ـ ۱۲۳. (آیا اتفاقى است) ۳۵۳
مى‌میرم به جرم آن که هنوز زنده بودم ۳۵۵
- (سگ‌ماهى) ۳۵۹ ـ ۹. (ژرفاژرف و سرد است) ۳۶۰ ـ ۱۲. (از کجا آمده بود) ۳۶۱ ـ ۱۶. (معصومانه‌ترین سرکشى بود) ۳۶۲ ـ ۱۸. (کوب‌کوب، کوب‌کوب…) ۳۶۳ ـ
- (گپ و گفت آرام) ۳۶۴ ـ ۳۸. (اشاره‌اش اکنون به چیست) ۳۶۵ ـ ۴۰. (ابر) ۳۶۶ ـ ۴۱. (انبوه انبوه تاریکى) ۳۶۷ ـ ۴۳. (موریانه‌اى که به خوردن خانه‌اش مشغول است) ۳۶۸ ـ ۴۶. (بین من و تو) ۳۶۹ ـ ۴۷. (از گلى که نچیده‌ام) ۳۷۰ ـ ۴۸. (گنجشک شامگاه!) ۳۷۱ ـ ۵۰. (از پیشت که برمى‌گردم) ۳۷۲ ـ ۵۳. (باز) ۳۷۳ ـ ۵۶. (غمگین مشو عزیز دلم) ۳۷۴ ـ ۵۷. (مى‌میرم) ۳۷۵
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.