ویرجینیا وولف

او وقایع را داستان‌سرایی نمی‌کند، بلکه می‌خواهد از هرج و مرج برداشت‌های متعدد ذهنی، از ملقمۀ نداهای بیرونی و درونی، موضوع و محتوایی درآورد.

 

در مورد نويسنده    7

منابع عكس‌ها        8

پيش‌گفتار              9

هايد پارك گيت شماره  22   12

لسلى استفن           29

بلومزبرى             52

لئونارد     86

انتشارات هوگارث             111

موفقيت    124

تعهد        151

مرگ در رودخانه              163

سال‌شمار زندگى    177

يادبودها   185

كارنامه آثار          193

فهرست نام‌ها        197

در مورد نويسنده

 ورنر والدمن[1] ، متولد 1944 در گموند[2]  شوابن[3] ، در رشته فلسفه آلمان و انگليس و تاريخ در توبينگن[4] ، مونيخ و بنگور (ولز)[5]  تحصيل كرده است. در سال 1972 تحصيلات خود را با رساله‌اى در مورد تأتر مستند نزد والتر ينز[6]  به‌پايان رساند. او امروز در يك مؤسسه بين‌المللى ارتباطات سمت مديريت دارد. كتاب‌هاى منتشر شده از او: «فيلم تلويزيونى آلمانى. بررسى كلى و منظم» (1977)، «ديباچه‌اى بر تحليل فيلم‌هاى تلويزيونى» (1980)، «خواهران برونته» (1990). مقالات و نقدهايى از جمله در روزنامه‌هاى «دى سايت»[7] ، «دويچِس آلگماينِس زونتاگزبلات»[8] ، «فونك‌ـكورسپوندس»[9] ،«ولت اوند وورت»[10] . نمايش‌نامه‌هاى راديويى: «تاروك» (1977)[11] ،«شب قبل از پرواز» (1978)، «مردى ناپديد مى‌شود» (1979)، «شرح و توصيف زندگى روانى شخصى» (1979)، «مرگ يك ساحر» (1982)

منابع عكس‌ها

  

عكس‌هاى اين كتاب را انتشارات چَتو و وينداس انتشارات هوگارث در اختيار من قرار داد.

پيش‌گفتار

 

بدون شك مى‌توان ادعا كرد كه ويرجينيا وولف از اواخر دهه شصت مجددآ كشف شد. اينكه جنبش جديد زنان، بخش كوچكى از آثار وولف ـ در واقع فقط دو كتاب سه گينى و اتاقى از آن خود ـ را به‌عنوان متونى كليدى براى تبليغات خود مورد استفاده قرار مى‌دهد و به نمايش مى‌گذارد، به‌طور يقين نشان‌گر نوگرايى شگفت‌انگيز اين نويسنده است. ويرجينيا وولف كه در دنياى قراردادى ويكتوريايى[12]  و روشنفكرى خشك كمبريجى رشد كرد، با پشتكار در جست‌وجوى راهى بود كه به‌عنوان يك زن، و به‌صورتى كاملا بديهى و بدون از بين بردن الگوهاى مذهبى، زندگى مستقلى داشته باشد. با اين احوال مبارزه او براى به رسميت شناختن زن و رهايى‌اش از بندهاى اقتصادى جامعه مردسالارانه، فقط بخشى از نوگرايى او به‌شمار مى‌آيد. داستان‌ها و رمان‌هاى وولف، اين اجازه را نمى‌دهند كه تا حد متون مساوات‌طلبانه پايين آورده شوند و تقريبآ به شكلى سرسختانه در مقابل چنين تصرف سطحى مقاومت مى‌كنند. آثار شاعرانه ويرجينيا وولف، نمايان‌گر يك نوگرايى بزرگ‌تر و ـمى‌خواهم بگويم ـ واقعى‌تر هستند. رمان‌هاى او به‌ترتيب نوشته شدن، راه خود را از ميان رسوم و مقاومت، به‌سوى هدفى مشخص تشريح مى‌كنند. از همان اولين متن‌ها جست‌وجوى سرسختانه نويسنده حس مى‌شود كه مى‌خواهد دنياى اطراف خود و رمز و راز آن را با كلمات بيان كند. يعنى «تمام» واقعيت را تا عمق هر سايه و به‌دور از تمام كليشه‌ها و كليشه‌ها و روش‌هاى ادبى كه تا آن زمان مورد استفاده قرار گرفته بود. وولف وقايع را داستان‌سرايى نمى‌كند. او مى‌خواهد از هرج و مرج برداشت‌هاى متعدد ذهنى، از ملقمه نداهاى بيرونى و درونى، موضوع و محتوايى درآورد. اين براى نويسنده و همچنين زبان او يك آزمايش دوام و استحكام دائمى بود. متون وولف مى‌تواند موضوعى براى بررسى روان‌شناسان باشد؛ در بسيارى از بخش‌ها عدم تناسب بين دنياى روان‌پريش و دنياى به‌اصطلاح عادى، با نمونه‌هايى نشان داده مى‌شود. اين كتاب‌ها نشان‌گر چيزهايى وراى موضوعات سطحى مورد علاقه پزشكان روان هستند: در اين كتاب‌ها يك زن بسيار حساس سعى كرده است با كمك نيروى تجربيات رنج هستى خود ـ ظاهرآ در شكل يك جنون اسكيزوفرنى، انزوا و تنهايى انسان مدرن را در گرداب توده مردم تشريح كند. در نهايت بيان موفقيت‌آميز اين هيجان و آزردگى در رمان‌هايش، به شكلى استادانه و گاه حتى به‌طرزى خوفناك، نبوغ نهفته در آنها را آشكار مى‌سازد. در اين واقعيت هم ترديدى وجود ندارد كه ويرجينيا وولف در كنار جويس، يك دگرگونى را در رابطه با فن داستان‌سرايى، تحت نام جريان سيال ذهن آغاز كرد و به اين ترتيب تا امروز هم مادرخوانده يك نسل كامل از داستان‌نويسان مدرن به‌شمار مى‌آيد. اما اين توانايى اصلى او نيست، بلكه كشف رمز واقعيت دور و بر انسان‌ها است كه يك‌بار آن را طرح پشت پنبه خوانده بود.

[1] . Werner Waldmann

[2] . Gmدnd

[3] Schwaben.

[4] . Tدbingen

[5] . Bangor/ Wales

[6] . Walter Jens

[7] . Die Zeit

[8] . Deutsches Allgemeines Sonntagsblatt

[9] . Funk-Korrespondenz

[10] . Welt und Wort

[11] . Tarock

[12] . مربوط به دوران سلطنت ملكه ويكتوريا در انگلستان كه در سال 1901 از دنيا رفت.