مجموعه آثار صمد بهرنگی – قابدار

مجموعه آثار صمد بهرنگی شامل سه کتاب زیر است

“قصه های بهرنگ“:

اثری که پیش رو دارید مجموعه‌ای از داستان‌های اوست که در اینجا به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم: اولدوز و کلاغ‌ها، الدوز و عروسک سخنگو، کچل کفترباز، پسرک لبوفروش، سرگذشت دانه‌ی برف، پیرزن و جوجه طلایی‌اش، دو گربه روی دیوار، سرگذشت دومرول دیوانه سر، افسانه محبت، یک هلو و هزار هلو، 24 ساعت در خواب‌وبیداری، کوراوغلو و کچل حمزه، تلخون، قصه‌ی آه، آدی و بودی، به دنبال فلک و… . صمد بهرنگی، معلم کودکان، قصه‌نویس بچه‌ها، انسانی که غم‌خوار کودکان برهنه‌پا بود و دغدغه‌اش آموختن به آن‌ها و بالنده‌تر کردنشان. عمر صمد دیری نپایید. جوان بود که ارس همان رودخانه‌ای که به آن عشق می‌ورزید، جانش را ستاند و دغدغه‌هایش ماند برای بازماندگان. اما دریغا که کسی همانند بهرنگی نه آمد و نه شد.

“نامه ها“:

نامه هایی که در این مجموعه گردآوری شده است روایتگر احوالات و شرح حال صمد بهرنگی است که در عین خصوصی بودن می تواند جنبه خطابی عام نیز داشته باشد. پاسخ های مسئولانه و قابل تأمل صمد، بیانگر روح بزرگ و انسانی این معلم دوران است که در رسالت آموزشی خود، تمایزی میان کودکان محروم روستا و دوستان هم قلم خود قائل نبود. قسمت اول این مجموعه شامل نامه های اوست برای شاگردان و دوستانش. نامه های اداری و دلتنگی های صمد نسبت به برادرش ، بخش دیگری از نامه ها را تشکیل می دهد و در آخر نامه هایی است که برای یوسف، دوست ایام کودکی اش تحریر شده است. روابط صمیمانه صمد با مخاطبین خود در تمامی نامه ها قابل لمس است تا مشخص شود با گذشت نیم قرن از سکوت جاویدان او در ارس، این همه محبت و ستایش مردم به ویژه کودکان و نوجوانان به او بیجا نیست.

“مجموعه مقاله ها“:

این مجموعه ، مقاله‌ها و یادداشت‌های پراکنده‌‌ی صمد بهرنگی است که در روزنامه‌ها و مجله‌های مختلف چاپ شده است ، غیر از چند تایی که برای نخستین بار است که چاپ می‌شود . بدون شک همه‌ی این نوشته‌ها ارزش یکسانی ندارند و حتی بعضی‌ها هنوز یادداشت صرف‌اند و صمد شاید در نظر داشته بعدها آن‌ها را به صورت مقاله‌های تنظیم کند . با این حال همه‌ی مقاله‌ها به ویژه مقاله‌های تاریخی ، شناخت جهان و … نموداری از ذهن منطقی و تحلیل‌گر اوست . او که در قصه‌نویسی برای کودکان از حد متعارف پا فراتر گذاشته و سنت‌های کهنه را شکست ، در این مقاله‌ها نشان می‌دهد که چه استعداد شگرفی داشته ، در گفتن مطالب‌ِسنگین با بیانی بسیار سهل و ساده … این است که نه قصه‌های او را باید سرسری گرفت و نه مقاله‌هایش را ….