کتاب “رباعیات پسوآ” سرودۀ فرناندو پسوآ ترجمۀ سپیده رادفر
گزیده ای از متن کتاب
POEMAS CRIATIVOS NO EPISODIO DA
O fim do longo, inútil dia ensombra.
A mesma spr’ança que não deu se escombra,
Prolixa… A vida é um mendigo bêbado
Que extende a mão á sua própria sombra.
اشعار خلاقانه موجود در کتابخانه ملی
در پایان روزی طولانی، همه‌جا بی‌ثمر تاریک می‌شود.
حتی امیدی که در دل داری،
باری… زندگی گدای مستی است
که گاهی رو به سایۀ خویش دست دراز میکند.
Dormimos o universo. A extensa massa
Da confusão das cousas nos enlaça.
Sonhos; e a ébria confluencia humana
Vazia echoa-se de raça em raça.
ما با هستی میخوابیم. این جرم عظیمی است،
آن هم در بی‌نظمی‌ای که ما را مقید میکند.
انسان تلاقی رؤیا و مستی است،
و پوچی که از این نسل به نسل بعد پیش می‌رود.
Ao goso segue a dôr, e o goso a esta.
Ora o vinho bebemos porque é festa,
Ora o vinho bebemos porque há dôr.
Mas de um e de outro vinho nada resta.
لذت به دنبال درد است و لذت به دنبال درد.
خوب است شرابی که می‌نوشیم، اینجا محفلی است،
خوب است شرابی که می‌نوشیم، اینجا درد است.
و همین است که از «شراب» چیزی نمی‌ماند.
Contem o fructo inteiro tantos gomos
Quantos são os que nelle. Mudos pomos
A fé em mãos que nada têm com ella.
Viver é nos tornar o que já somos.
میوه بذرهای بسیاری در خود دارد.
بی‌کرانند جوانه‌ها و ما ایمان را
ابلهانه جا مینهیم.
زندگی کردن همین بودن است.
Vimos de nada e vamos para onde.
Perguntamos, e nada nos responde,
A verdade e a mentira são irmãs:
O que é que o evidente nos esconde?
ما از هیچ آمده‌ایم پس به کجا می‌رویم.
میپرسیم اما هیچ چیز به ما پاسخ نمیدهد.
حقیقت و دروغ خواهرانی هستند:
این جهان آشکار چه را از ما پنهان میکند؟
کتاب “رباعیات پسوآ” سرودۀ فرناندو پسوآ ترجمۀ سپیده رادفر
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.