آخرین درس بازیگری

گزیده ای از کتاب آخرین درس بازیگری

به نظر من استانیسلاوسکی از روش بیگانگی استفاده کرده است بدون آن که آن را واقعا بشناسد.

در آغاز کتاب آخرین درس بازیگری، می خوانیم

“استانیسلاوسکی” اگر تاثیرگذارترین تئاترسین قرن بیستم نباشد، به جرات می‌توان از او به عنوان یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین تئاترسین این قرن نام برد.

کنستانتین سرگویچ استانیسلاوسکی بازیگر و کارگردان تئاتر روسی در سال 1863 به دنیا آمد و در سال 1938 درگذشت، اما با اینکه کمتر از چهار دهه قرن بیستم را زیست کرد، به عنوان یکی از مدرسان پراهمیت این قرن به حساب می‌آید.

او را بیش از همه به واسطه روش/متد استانیسلاوسکی یا به عبارت دیگر متد بازیگری‌اش یعنی متد اکتینگ (method acting)می‌شناسند؛ شیوه‌ای در بازیگری که خصوصا بعد از جنگ جهانی دوم فراگیر شد.

آثار کنستانتین استانیسلاوسکی همچنان که در رشد و گسترش رئالیسم سوسیالیستی در شوروی سابق موثر افتاد، بر رئالیسم روانشناسی آمریکا نیز تاثیر گذاشت(Milling and Ley 2001 and Carnicke 1998) و گستره این تاثیرگذاری مدرنیست‌ها، آوانگاردها و نحله‌های مختلف دیگر را نیز فراگرفت.