شازده کوچولو – نیم جیبی

در آغاز کتاب شازده کوچولو می خوانیم :

به لئون ورث Leon Werth

از بچه‌ها عذر مى‌خواهم که این کتاب را به یکى از بزرگترها هدیه کرده‌ام. براى این کار یک دلیل موجه دارم: این «بزرگتر» بهترین دوست من تو همه‌ى دنیا است. یک دلیل دیگرم هم آن‌که این «بزرگتر» همه چیز را مى‌تواند بفهمد حتا کتاب‌هایى را که براى بچه‌ها نوشته باشند. عذر سومم این است که این «بزرگتر» تو فرانسه زنده‌گى مى‌کند و آن‌جا گشنه‌گى و تشنه‌گى مى‌کشد و سخت محتاج دلجویى است. اگر همه‌ى این عذرها کافى نباشد اجازه مى‌خواهم این کتاب را تقدیم آن بچه‌یى کنم که این آدم بزرگ یک روزى بوده. آخر هر آدم بزرگى هم روزى روزگارى بچه‌یى بوده (گیرم کم‌تر کسى از آن‌ها این را به‌یاد مى‌آورد.) پس من هم اهدانامچه‌ام را به این شکل تصحیح مى‌کنم :

به لئون ورث      

               موقعى که پسربچه بود 

               آنتوان دوسنت اگزوپه‌رى