کتاب «شوریدگی و ماخولیا» اثری برجسته از ساوریو آنسالدی، فیلسوف و پژوهشگر نامدار است که به بررسی عمیق پیوند میان عواطف انسانی، تفکر فلسفی، الهیات و ادبیات در دوران رنسانس می‌پردازد. آنسالدی در این کتاب، شوریدگی و ماخولیا را به عنوان عواطفی که بر پویایی‌های فکری و هنری این دوره تأثیرگذار بوده‌اند، بررسی می‌کند. او نشان می‌دهد چگونه این احساسات در آثار شاعران، فیلسوفان و متفکران دوران رنسانس به کار گرفته شده‌اند تا مفاهیمی چون سرنوشت، خرد و جایگاه انسان در جهان را تحلیل کنند.
آنسالدی در این کتاب تلاش می‌کند تا با نگاهی میان‌رشته‌ای، نقش احساسات در تحولات فکری و زیبایی‌شناسی رنسانس را بازشناسی کند. او با بررسی متون شاعران و فیلسوفان از ایتالیا تا شمال اروپا، پلی ارتباطی میان هنر و اندیشه ایجاد می‌کند که نشان‌دهندۀ تعامل عمیق این دو حوزه در دوران شکوفایی فکری رنسانس است.
کتاب «شوریدگی و ماخولیا» از یک روش تحلیلی قوی بهره می‌برد و ترکیب جذابی از تاریخ‌نگاری، تحلیل فلسفی و تفسیر ادبی ارائه می‌دهد؛ ترکیبی که خواننده را به درکی عمیق‌تر از شرایط فکری رنسانس می‌رساند. آنسالدی با دسته‌بندی مفاهیم کلیدی حول شوریدگی و ماخولیا، نشان می‌دهد که چگونه این مفاهیم به طور موازی در ادبیات و الهیات گسترش یافته‌اند. به ویژه توجه آنسالدی به پیوندهای میان شاعران و متفکران چون دانته، پتراک و مارسیلیو فیچینو تصویری شفاف‌تر از بحث ارائه می‌دهد که البته ناشی از دانش گسترده و تسلط نویسنده نیز است.
کتاب خواننده را به سفر در زمان می‌برد و فضای فکری قرن‌های پانزدهم و شانزدهم را زنده می‌کند. از دیدگاه آنسالدی، این دوران زمانی بوده که در آن انسان‌گرایی و معنویت در آمیخته و موجب خلق آثار درخشانی شده‌اند که ریشه‌های آن‌ها را در متون کلاسیک و سنت‌های الهیاتی می‌توان جست. در واقع کتاب مجموعه‌ای منتخب از متون را که به دلیل انسجام نسبی و اهمیتشان در پرداختن به این موضوعات انتخاب شده‌اند، بررسی می‌کند و درکی جامع از چگونگی مفهوم‌پردازی و تفسیر این حالات پیچیده عاطفی در این دوره مهم از تاریخ اندیشه ارائه می‌دهد.
کتاب «شوریدگی و ماخولیا» از سوی منتقدان به عنوان یک اثر بدیع و جامع مورد تحسین قرار گرفته است. محافل آکادمیک به دلیل روش‌شناسی دقیق و تحلیل‌های بین‌رشته‌ای آن، این اثر را منبعی ارزشمند در مطالعات رنسانس می‌دانند. آنسالدی موفق شده است که موضوعی پیچیده را به زبانی روان و ساختاری منسجم بیان کند، که همین امر به جذابیت اثر افزوده است. اثری که به ویژه در بین مورخان ادبیات و پژوهشگران فلسفه جایگاه برجسته‌ای پیدا کرده است.