رمان «پوست» اثر قدرتمند و بحث‌برانگیز کورتزیو مالاپارته، نویسنده ایتالیایی است که اولین بار در سال ۱۹۴۹ منتشر شد. این رمان با الهام از وقایع شهر ناپل تحت اشغال متفقین در سال ۱۹۴۳، تصویری بی‌پروا و تلخ از شهر و مردمش در بحبوحه ویرانی‌های پس از جنگ جهانی دوم ارائه می‌دهد.
مالاپارته، که خود هم راوی و هم شخصیت اصلی داستان است، از تجربیاتش به عنوان افسر رابط ارتش آمریکا در این دوره پرتنش بهره می‌برد. او با روایت مجموعه‌ای از حکایت‌های کوتاه و گاه آزاردهنده، تصویری از جامعه‌ای در آشوب را به تصویر می‌کشد که با پیامدهای تلخ شکست، اشغال و تلاش برای بقا دست و پنجه نرم می‌کند.
شهرت «پوست» ناشی از به تصویر کشیدن جسورانه انحطاط انسانی، کاوش در مضامینی چون تن‌فروشی، قساوت و سازش‌های اخلاقی تحمیل‌شده بر مردمی است که برای زنده ماندن می‌جنگند. سبک روایت منحصربه‌فرد مالاپارته، واقعیت و داستان را در هم می‌آمیزد و اثری خلق می‌کند که ترکیبی از خاطرات، طنز تلخ و کابوسی سورئالیستی است.
«پوست» با بهره‌گیری از طنزی گزنده و تحلیلی انتقادی، ماهیت به اصطلاح «آزادی» بخشیده شده به ایتالیا توسط نیروهای متفقین را به چالش می‌کشد. لحن روایت مالاپارته در عین حال که چاپلوسانه به نظر می‌رسد، نگرشی تحقیرآمیز نسبت به اشغالگران آمریکایی را نیز پنهان نمی‌کند. او خود را به مثابه سخنگوی بدبین ملت شکست‌خورده معرفی می‌کند. این دیدگاه پیچیده، عمق و ظرافتی به داستان می‌بخشد و خواننده را به رویارویی با حقایق تلخ درباره جنگ، قدرت و ماهیت انسان وادار می‌کند.
تاثیر «پوست» فراتر از زمان انتشار اولیه‌اش است. این اثر موفق شد به شهرت جهانی مشابه اثر قبلی مالاپارته، «کاپوت»، دست یابد. منتقدان ادبی «پوست» را به خاطر سبک منحصر به فرد و تحریک‌آمیزش تحسین کرده‌اند و آن را دارای «رهاشدگی متراکم، پرهیجان و شیطانی یک نمایش واریته در جهنم» توصیف کرده اند که «زبانی منحصر به فرد و کنایه‌آمیز» دارد.
«پوست» همچنان برای خوانندگان معاصر جذاب است و دیدگاهی صریح و سازش‌ناپذیر از نتایج جنگ ارائه می‌کند که در دنیای امروز ما نیز همچنان معتبر است. محبوبیت ماندگار آن این اطمینان را می‌دهد که نسل‌های جدید خوانندگان بتوانند با اثر چالش‌برانگیز و اندیشه‌ساز مالاپارته درگیر شوند.