روزنامه همشهری در صفحه کتاب خود به معرفی کتاب های «حزب سوسیالیست و انتقال حکومت» و «ملکوت و جنت» پرداخت که با هم می خوانیم:
روزنامه همشهری: کتاب «حزب سوسیالیست و انتقال حکومت از قاجار به پهلوی» نوشته سید کمال الدین طباطبایی را انتشارات نگاه به تازگی منتشر کرده است. یکی از جریانات مهم که در ایجاد نظام مشروطه شرکت داشت، جریان سوسیال دمکراسی بود. این جریان که ملهم از تحولات اروپا به خصوص روسیه بود، خواستار اصلاح همه ارکان جامعه مطابق الگوی سوسیالیستی بود. این جریان، مدتی پیش از پیروزی انقلاب مشروطه، بیشتر از طریق روشنفکران ایرانی حاضر در باکو، در میان اصلاحگران و انقلابیان ایرانی رسوخ یافت و اهداف و خواسته های آن پس از سرنگونی استبداد صغير، عمدتا به وسیله کسانی که حزب دمکرات را تشکیل دادند، پیگیری شد. فصل مقدماتی کتاب با زیر عنوان «پیشینه ورود جریان سوسیال دمکراسی به ایران» شامل بخش هایی با عنوان از پیدایش تا برپایی نهضت مشروطه ایران، سوسیال دمکرات ها در مجلس دوم مشروطه و جریان سوسیال دمکراسی از آغاز مجلس سوم تا کودتای ۱۲۹۹شمسی است. فصل اول با عنوان «حزب سوسیالیست در یک نگاه» نیز در بر گیرنده بخش هایی با این عناوین است : چگونگی تأسیس حزب سوسیالیست، اندیشه های بنیادین حزب سوسیالیست و روزنامه های حزب سوسیالیست. فصل دوم با عنوان «حزب سوسیالیست در عرصه مجلس شورای ملی» نیز شامل این بخش هاست: کابینه اول قوام السلطنه، کابینه اول مشیرالدوله، کابینه دوم قوام السلطنه، کابینه مستوفی الممالک، کابینه دوم مشیرالدوله و روابط حزب سوسیالیست با رضاخان در دوره چهارم مجلس شورای ملی. «حزب سوسیالیست در عرصه چالش های سیاسی در دوره پنجم مجلس شورای ملی» عنوان فصل سوم و عنوان فصل چهارم «روابط حزب سوسیالیست با دولت شوروی، حزب کمونیست ایران و اتحادیه های کارگری» است. این کتاب ۲۶۰ صفحه ای با ش مارگان ۳۰۰ نسخه به بهای ۶۰هزار تومان منتشر شده است.
کتاب «ملکوت و جنت» نوشته جورجو آگامبن را ابراهیم رنجبر به فارسی برگردانده و به تازگی از سوی انتشارات نگاه منتشر شده است. وقتی به زندگی هر روز خود نگاه می کنیم، تو گویی تمامی این اعمال و تصمي مها منوط به وقوع آینده ای روشن است. انگار ما تصوری آرمانی از وضع خوب یا خوشبختی در ذهن داریم، ولی این تصویر باشکوه اکنون دور از ماست و در آینده ای دور یا نزدیک به آن خواهیم رسید. به همین سبب، تلاش می کنیم زندگی ما معطوف به همان آینده قطعی ولی نامتحقق باشد. گویی ما گذشته ای رو به آینده را در اکنون خود زندگی می کنیم.
روزنامه همشهری