جلال آل احمد (2 آذر 1302- 18 شهریور1348) از نویسندگان تاثیرگذاری بود که در طی عمرکوتاهش آثار ارزشمندی را از خود به جا گذاشت. او که در خانواده ای مذهبی ، روحانی به دنیا آمد برخلاف نظر پدرش پنهان ازچشم او به کلاسهای شبانه دارالفنون رفت .جلال در سال ۱۳۲۲ وارد دانشسرای عالی تهران شد و در رشته زبان و ادبیات فارسی به تحصیل پرداخت . در ۱۳۲۳ به حزب توده پیوست و سه سال بعد در انشعابی جنجالی از آن کناره گرفت. نخستین مجموعهی داستان جلال به نام «دید و بازدید» در همین دوران منتشر شد. او که تأثیری گسترده بر جریان روشنفکری دوران خود داشت، به جز نوشتن داستان به نگارش مقالات اجتماعی، پژوهش‌های مردم شناسی، سفرنامه‌ها و ترجمه‌های متعددی نیز پرداخت. شاید مهم‌ترین ویژگی ادبی آل احمد نثر او بود. نثری فشرده و موجز و در عین حال عصبی و پرخاشگر، که نمونه‌های خوب آن را در سفرنامه‌های او مثل «خسی در میقات» و یا داستان-زندگی‌نامهی «سنگی بر گوری» می‌توان دید. آل احمد در ۱۳۲۹ با سیمین دانشور ازدواج کرد. زندگی اجتماعی وسیاسی جلال آل احمد ، سراسر تغییر و تحول بود از پیوستن به حزب توده ، تا پیوستن به جبهه‌ملی و جدایی از آنها و سرانجام سفربه حج و دگرگونی روحی او همه وهمه به گونه‌ای در آثار او نمود فراونی دارند.
