حافظ موسوی ۱۵ اسفند سال ۱۳۳۳ در رودبار متولد شد .اولین مجموعه ی شعرش را در سال ۷۳ با نام «دستی به شیشه های مه گرفته ی دنیا» منتشر كرد، كه مورد استقبال قرار گرفت و جایزه ی «گردون» را از آن خود كرد. وی مدتی دبیر هیئت تحریریه مجله کارنامه بود و به همراه شمس لنگرودی، شهاب مقربین انتشارات آهنگ دیگر را پایه گزاری کردند.
بسیاری درباره ی شعر او گفته اند، كه در یك دوره نوعی طبیعت گرایی دارد، نه از جنس رمانتیسم، بلكه از جنس نوعی بیان شعری از مسائل ساده. به گفته‌ی خودش ،شعر را غریزی شروع کرده است و هرگز شیفته وار به سراغ جریان های نو و فضاها نرفته و سعی كرده با احتیاط حركت كند. از او آثار متعددی به چاپ رسیده «حالا حکایت هدهدها» آخرین کتاب شعر اوست که به وسیله‌ی انتشارات نگاه منتشر شده است .
سایه از آن ماست
ما به عمیق‌ترین سایه‌هامان پناه می‌بریم
تا شما در آفتابتان بایستید
و درختان و قمری‌ها و کتاب‌ها را
مسخره کنید
برای ما در آسمان‌ها گوری نیست
سایه از آن ماست
و زمینی که در تاریکی نفس می‌کشد.