گزیده ای از کتاب نیما یوشیج (شعر زمان ما 5)
خشک آمد کشتگاه من
در جوار کشت همسایه.
گرچه می گویند: “می گریند روی ساحل نزدیک
سوگواران در میان سوگواران. ”
قاصد روزان ابری، داروگ ! کی می رسد باران؟
بر بساطی که بساطی نیست
در درون کومه ی تاریک من که ذره ای با آن نشاطی نیست
و جدار دنده های نی به دیوار اتاقم دارد از خشکیش می ترکد
-چون دل یاران که در هجران یاران-
قاصد روزان ابری ، داروگ ! کی می رسد باران؟
در آغاز کتاب نیما یوشیج (شعر زمان ما 5) می خوانیم
بخش اول = آغازه = مقدمه
1
درآمد 11
نيما كه بود و چه گفت
طرحى به تعجيل از چهره نيما
نيما و شور شناساندن و شناخته شدن 14
نيما و حضور در شعر 14
نيما و بينش مادى 16
نيما و عشق به طبيعت 18
نيما و ذهنيّت نمادين 23
نيما و هول، نيما و شك 24
نيما و سادگىِ روستائى 26
نيما و خصوصيّت طنز 26
نيما و مردم و شعر اجتماعى 27
نيما و اميد، نيما و آرمان 28
نيما و فطرت نوجوئى 31
2
متن 33
نيما چه داشت و چه كرد
حدسى به تحقيق از استعداد نيما
شاعران در برابر «شكست» 34
شاعران آگاه به «شكست» و شاعران ناآگاه 34
انواع «شكست» 35
نيما بارزترين چهره نماينده «شكست» 36
نيما از «ديدِ» سخنوران 36
«آى آدم‌ها»، مهم‌ترين قطعه مستَنَدِ سخنوران مخالف نيما 37
نيماى آگاه به كار خود 38
مقايسه دو مثنوى نيما به نشانه حدّ ناتوانى و… 40
نيما و توجّه به «نظامى» 41
نيما و توجّه به «بهار» 44
نيما، فاقد قدرت سخنورى «بهار»، «بهار» فاقد «ديد».. 44
حدّ نوگرايى «بهار» 45
«نيما» ناسخ قرارداد، «بهار» تابع قرارداد 48
نيماى عادت‌شكن و آشنايى‌زدا 49
نيما، شاعر درگير با زبان 51
نيما، شاعر شكست‌خورده پيروز 51
نيما، شاعر به تمام معنى «معاصر» و به‌تمام معنى «صاحب‌سبك» 53
3
دست آورد 55
نيما چه جست و چه يافت
شرحى به تعريف از شعر نيما
نيما و شيوه خراسانى 57
مختصّاتِ زبانِ شعر نيما 62
موارد خاص زبانىِ نيما 63
نيما، شاعر تركيب‌ساز 68
نيما و توجّه به ابزار جديد 72
نيما با تخيّلى ضد «قرارداد» 74
«تشخيص»، مهم‌ترين مختصه بيانىِ نيما 76
تجلى شعر در ساده‌ترين بيان 80
شعر بى‌تصوير، با امكان تعبير و تفسير 81
نيما، شاعرى با فطرت آزاد، با قدرت تخريب و… 82
بخش دوم = ميانه = شعرها
1ـ شعرهاى نيمه سنتى
افسانه 85 ـ اى‌شب 114 ـ شمع كرجى 115 ـ قو 121 ـ هنگام كه گريه مى‌دهد ساز 124 ـ مرگ كاكلى 126
2ــ شعرهاى سنتى
انگاسى 128 ـ خواجه حسن‌ميمندى 129 ـ عبدالله‌طاهر و كنيزك 130 ـ ميرداماد 132 ـ در جوار سخت‌سر 133 ـ شش رباعى 136
3ــ شعرهاى نيمايى
ققنوس 138 ـ غراب 141 ـ مرغ غم 144 ـ مرغ مجسّمه 147 ـ واى بر من 149 ـ گل مهتاب 151 ـ پريان 155 ـ اندوهناك شب 164 ـ همسايگان آتش 170 ـ شكسته‌پر 172 ـ خنده‌ى سرد 174 ـ وقت است 176 ـ منِ لبخند 177 ـ لكّه‌دار صبح 180 ـ آى آدم‌ها 182 ـ ياد 184 ـ بوجهل من 186 ـ تابناك من 187 ـ ناروايى به راه 188 ـ مردگان موت 192 ـ ناقوس 195 ـ بخوان اى همسفر با من 211 ـ داستانى نه تازه 215 ـ شب قورق 217 ـ كار شب‌پا 219 ـ كه مى‌خندد كه گريان است 226 ـ خروس مى‌خواند 228 ـ او را صدا بزن 231 ـ پادشاه فتح 234 ـ در فروبند 243 ـ آقاتوكا 246 ـ مهتاب 249 ـ اجاق سرد 251 ـ ماخ‌اولا 253 ـ بر فراز دشت 255 ـ سوى شهر خاموش 257 ـ جاده خاموش است 267ـ برفراز دودهايى 269 ـ در شب سرد زمستانى 271 ـ هنوز از شب 273 ـ مرغ شباويز 274 ـ شب است 275 ـ مرغ آمين 276 ـ قايق 285 ـ در نخستين ساعت شب 287 ـ داروگ 289 ـ خانه‌ام ابرى است 290 ـ رى‌را 291 ـ همه شب 293 ـ در كنار رودخانه 295 ـ دل فولادم 297 ـ روى بندرگاه 300 ـ شب‌پره‌ى ساحل نزديك 302ـ هست شب 304 ـ برف 305 ـ در پيش كومه‌ام 306 ـ كك‌كى 308 ـ ترا من چشم در راهم 309
بخش سوم = پايانه = مؤخّره
1ـ اشاره 313
2ـ نيما در آينه 321
3ـ نيما همان شعر و شعر همان زندگى است 333
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.