بدی عمده کار این بود که در قرارداد میان مشاور و آن دسته از زن ها که کلک خوده بودند، به اندازه سر سوزن هم چیزی وجود نداشت که برای کمک به کارگرها بشود جایی اش را چسبید و حالا آن ها مجبورند مثل ییک مشت بره به آن کار گند ادامه دهند و جیکشان هم درنیاید . . .
ارنستو چه‌گوارا، پزشک ،چریک، سیاستمدار و نظریه پرداز مارکسیست، زادۀ آرژانتین و یکی از شخصیت‌های برجسته انقلاب کوبا بود. در دوران دانشجویی چه‌گوارا سرتاسر آمریکای جنوبی را با موتورسیکلت سفر کرد و پس از مشاهده فقر و گرسنگی و نابرابری اقتصادی مردمان قاره، روحیه مبارزهٔ انقلابی در وی پدیدار گشت. تجربیات و آموزه‌های سوسیالیسم او را به این باور رسانده بود که عقب‌ماندگی و وابستگی کشورهای آمریکای جنوبی ناشی از رویکرد امپریالیستی و سرمایه‌داری انحصاری آمریکاست و تنها راه رهایی از آن حرکت به سوی انقلابی جهانی و انترناسیونالیسم پرولتری است. چه‌گوارا در سال ۱۹۶۵ پس از پیروزی انقلاب کوبا این کشور را به مقصد بولیوی و با آرمان صدور انقلاب ترک کرد. تلاش او در بولیوی ناکام ماند و فرجام کار نیروهای نظامی بولیوی با کمک سازمان سیا او را دستگیر و به سرعت اعدام کردند. این کتاب حاصل روزنگاری‌ها و مشاهدات شخصی دکتر چه‌گوارا از آخرین دوران مبارزاتی‌اش در بولیوی است. میراث به‌جامانده از این چهره برجسته انقلابی، شیوۀ مبارزه و تاکتیک‌هایی بود که سرمشق و الهام بخش بسیاری از انقلابیون و جنبش‌های خلقی از خاورمیانه تا دورترین نقاط آفریقا شد.