ابراهیم در آتش سرودۀ احمد شاملو
در آغاز کتاب ابراهیم در آتش سرودۀ احمد شاملو می خوانیم:
فهرست
شبانه 7
شبانه 9
نشانه 11
برخاستن 13
در ميدان 15
شبانه 17
تابستان 19
شبانه 21
شبانه 23
تعويذ 26
سرود ِ ابراهيم در آتش 28
غريبانه 34
ترانه‌ى تاريك 37
واپسين تير ِ تركش، آن‌چنان كه مى‌گويند. 39
بر سرماى درون 42
از اين‌گونه مُردن… 44
محاق 46
درآميختن 47
اشارتى 49
مجال 52
ميلاد ِ آن‌كه عاشقانه بر خاك مُرد 54
شبانه
در نيست
راه نيست
شب نيست
ماه نيست
نه روز و
نه آفتاب،
ما
بيرون ِ زمان
ايستاده‌ايم
با دشنه‌ى تلخى
در گُرده‌هاى‌مان.
هيچ كس
با هيچ كس
سخن نمى‌گويد
كه خاموشى
به هزار زبان
در سخن است.
در مرده‌گان ِ خويش
نظر مى‌بنديم
با طرح ِ خنده‌يى،
و نوبت ِ خود را انتظار مى‌كشيم
بى هيچ
خنده‌يى!
15 فروردين ِ 1351
شبانه
اگر كه بيهده زيباست شب
براى چه زيباست
شب
براى كه زيباست؟ ــ
شب و
رود ِ بى‌انحناى ستاره‌گان
كه سرد مى‌گذرد.
و سوگ‌واران ِ درازگيسو
بر دو جانب ِ رود
يادآورد ِ كدام خاطره را
با قصيده‌ى نفس‌گير ِ غوكان
تعزيتى مى‌كنند
به هنگامى كه هر سپيده
به صداى هم‌آواز ِ دوازده گلوله
سوراخ
مى‌شود؟
Ê
اگر كه بيهده زيباست شب
براى كه زيباست شب
براى چه زيباست؟
26 اسفند ِ 1350
نشانه
شغالى
گَر
ماه ِ بلند را دشنام گفت ــ
پيران ِشان مگر
نجات از بيمارى را
تجويزى اين چنين فرموده بودند.
فرزانه در خيال ِ خودى را
ليك
كه به تُندر
پارس مى‌كند،
گمان مدار كه به قانون ِ بوعلى
حتا
جنون را
نشانى از اين آشكاره‌تر
به دست كرده باشند.
1352
برخاستن
چرا شب‌گير مى‌گريد؟
من اين را پرسيده‌ام
من اين را مى‌پرسم.
Ê
عفونت‌ات از صبرى ست
كه پيشه كرده‌اى
به هاويه‌ى وَهن.
تو ايوبى
كه از اين پيش اگر
به پاى
برخاسته بودى
خضروارت
به هر قدم
سبزينه‌ى چمنى
به خاك
مى‌گسترد،
و باد ِ دامان‌ات
تندبادى
تا نظم ِ كاغذين ِ گُل‌بوته‌هاى خار
بروبد.
من اين را گفته‌ام
هميشه
هميشه من اين را مى‌گويم.
25 تير ِ 1351
در ميدان
آنچه به ديد مى‌آيد و
آنچه به ديده مى‌گذرد.
آن‌جا كه سپاهيان
مشق ِ قتال مى‌كنند
گستره‌ى چمنى مى‌تواند باشد،
و كودكان
رنگين‌كمانى
رقصنده و
پُرفرياد.
Ê
اما آن
كه در برابر ِ فرمان ِ واپسين
لبخند مى‌گشايد،
تنها
مى‌تواند
لبخندى باشد
در برابر ِ «آتش!»
1352
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.