توضیحات
گزیده ای از کتاب آئینه‌دار رابطه: گفتوگو با نصرت رحمانى
تأثیر نیما در من بیشتر از نظر فرم و دگرگونی در ساختمان شعر بود و نه در محتوا یا دیدگاه و از نظر شناخت زیبایی، ساخت اندیشه و احساس بین من و نیما فاصله بسیار بود؛ اما از نظر جهان‌بینی فاصله‌ای نداشتیم که هیچ‌کس نداشت.
در آغاز کتاب آئینه‌دار رابطه: گفتوگو با نصرت رحمانى می خوانیم
فهرست
گفتوگو، بهانه‌اى نه بیش… ۵
اگر عشق بمیرد، دنیا هم مرده است ۷
تنها شاعر مى‌بیند ۱۱
شعرا و نویسندگان ۲۱
عشق، کلید مفقود گنج‌هاى خوشبختى ۳۱
رنگ ملى، دید جهانى و تکنیک علمى ۴۹
من میراث‌دار هدایت بودم نه نیما! ۷۳
نصف بیشتر شعر ۹۳
هیچ‌وقت نفهمیدم که براى چى مى‌نویسم! ۱۰۵
من براى در خود زیستن آمدم، ۱۲۷
دیگران در من زیستند! ۱۲۷
شعر و نفت ۱۴۹
کسى از میان مردم هستم ۱۶۷
از نقطه تا خط ۱۸۱
جایزه شعر ۱۸۷
حاشیه و متن ۱۹۵
چه زیباست که به‌خاطر آیندگان بمیریم…! ۲۰۵
درازناى سه شب پرگو ۲۱۳
حافظ معتقد بود من نیستم ۲۴۷
مردم میزان نیک و بدند ۲۸۷
من شعر نمى‌سازم، مى‌سرایم ۳۸۱
من اسیرم، نه شعر ۳۸۱
نمایه ۳۹۵
گفتوگو، بهانه‌اى نه بیش…
… چند دهه گفتوگو به نوعى تاریخى شخصى است در تقابل با تاریخى که ساخته‌اند و غارتگر است، مى‌روبد و دفن مى‌کند و گفتوگو را برنمى‌تابد.
گفتوگو تنها پرسش و پاسخ نیست. ضلع سوم‌اش خواننده‌ایست که ارتفاع‌اش را مى‌سازد و درى به لحظه بعد مى‌گشاید. این مکالمه دیروز و امروز کهنه و نو، دروغ و راست، گوى سرگردانى است که آرام و آرامش ندارد اما آرامشى را در تو مى‌گستراند تا پرتویى بر آن همه افکنى. گاه شاعر در برابر پرسشگرى است که سئوال چندان مهمى مطرح نمى‌کند. گاه در برابر نویسنده‌ایست که در خلوت خویش نظاره‌گر ریزش و نیستى است، گاه در برابر منتقدى چالشگر و اینان همه برابرند در برابر نابرابرى. امّا آنچه مهم است جارى شدن در جریانى است که به شوخ یا جد زندگى را ساخته‌اند.
در این صفحات تنها دو نفر در برابر یکدیگر نیستند، میزگردى است که پرسش و پاسخ بهانه‌اى بیش نیست. عبور شاعر از چند دهه، عبور از خود است و چالش گذشته با اکنون و هر پاسخ پرسشى است در دایره بى‌پایان کلام.
آرش رحمانى
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.