صد غزل عاشقانه

پابلو نرودا

 زهرا رهبانی

پابلو نرودا، شاعر شيليايى (پارال، 1904ــ سانتياگو، 1973)، بدون شك يكى از برجسته‌ترين چهره‌هاى ادبيات جهان است. هرچند او سراسر زندگى خود را در مبارزه سياسى، بازداشت و تبعيد گذراند، ولى خلاقيت هنرى و بيان شاعرانه‌اش بى‌ترديد در عرصه تحول ساختار شعر اسپانيايى، به ويژه كاستيانا، تأثيرى بسزا داشت، اعطاى جايزه نوبل به شاعر در  1971 از سوى جامعه بين‌المللى خود گواه اين مدعاست.

نرودا به‌خوبى ضرورت بكارگيرى شعر در عرصه مبارزه سياسى مردم آمريكاى لاتين را دريافته بود. او به ويژه مى‌دانست كه سخن گفتن از عشق به دوران تاريك سركوب و اختناق، آنگاه كه شعله‌هاى جنگ زبانه مى‌كشد، كار آسانى نيست. شعر نرودا نگاهى است به خلاء درونى انسان، آنچه كمتر قلم و زبانى توان به تصوير كشيدنش را دارد. هم از اين‌رو، نرودا را بايد شاعر همه اعصار ناميد، همو كه شعرش امروز به آخرين سنت‌هاى شعرى زمان معاصر پيوسته است

3,500 تومان

ناموجود

جزئیات کتاب

وزن 400 گرم
ابعاد 21 × 14.5 سانتیمتر
پدیدآورندگان

پابلو نرودا, زهرا رهبانی

نوع جلد

شومیز

SKU

94128

نوبت چاپ

سوم

شابک

978-964-351-054-1

قطع

رقعی

تعداد صفحه

127

سال چاپ

1390

موضوع

شعر ترجمه اسپانیایی

تعداد مجلد

یک

وزن

400

گزیده از کتاب صد غزل عاشقانه

چشمانِ تنگ تو يگانه پرتوى است كه

از منظومه متلاشى به من باز مى‌رسد،

پوست تو مى‌تپد همچو راهى

كه شهابى در باران پيمايد

در آغاز کتاب صد غزل عاشقانه می خوانیم

 

پابلو نرودا         5

به ماتيلده نوروتيا          7

صبح   42- 9

نيمروز 65- 43

عصر   93- 67

شب     118- 95

سالشمار زندگى پابلو نرودا      128- 119

   به ماتيلده ئوروتيا

بانوى بسيار محبوبم، سرودن اين غزل‌هاى كم‌مايه چندان دشوار آمد كه اشتياق تقديم‌اش به تو فراتر از پهنه بيشه‌زار رفت. با خود عهد كردم شعرى بسرايم، و به خوبى مى‌دانستم ارزش هر كدام را، به يُمن حسن سليقه و لطافت طبع، كه شاعران همه اعصار قافيه را همچو زرگرى، شيشه‌گرى يا افزارمندى به كار گرفتند تا ضرباهنگى طنين‌افكن بيافرينند. من با فروتنى، اين غزل‌هاى چوبين را آفريدم و بر آن جوهر پاك آهنگ نهادم، باشد كه اين‌گونه به گوش تو باز آيد. من و تو به راه جنگل و شنزار، درياچه‌هاى گمشده، خاكسترهاى پراكنده، آن قطعه چوب پاك را درآمد و رفت آب و باد برگرفتيم. من تنها نقشى زدم، طعنه‌اى بيش ز معمارى عشق، با تبر، چاقو، تيغ بهر چشمان تو كه مى‌ستايم و مى‌خوانم. هم از اين دست اين صد عاشقانه را مجموعه ساختم: غزل‌هاى چوبينى كه برخاستند و زندگى آغازيدند، چون تو در آنها روح دميدى.

            اكتبر  1959

 

 . Matilde Urrutia

نقد و بررسی‌ها

هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.

اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “صد غزل عاشقانه”