از وطن (شعر در ستايش شيراز)

منصور اوجی

شيراز، شهر شعر فارسي است،‌ شهر شعر ايران است و شعرهاي منصور اوجي تجسمي از شيراز جديد است، از كوچه باغ هاي دورتر، تا حوالي پر ازدحام آرام جاهاي سعدي و حافظ و سرشار از لطافت و طربناكي و يگانگي است. شعر او، شعر زندگي است و شعر طبيعت است و ابديت. شعرهائي كه به جستجوي گل شيدائي بر مي‌آيد. و شعرهايش، ستايش شورانگيز شيراز است و شعر شيراز».

 اوجي نيز در قسمتي از نوشته خود آورده است: «من شاعر شعرهاي موجز و كوتاه هستم و شكارگر لحظه‌هاي هستي، و شاعري هستم كه اتومبيل ندارد و نخواسته است داشته باشد».

«من پياده مي‌روم به كشف شعر، و اين دفتري كه در دست شما است، ثبت پاره‌اي از لحظات شاعرانه‌ايست وعكس‌هائيست كه من با كلام از شيراز و طبيعت اين شهر در گشت و گذارهايم گرفته‌ام و ياد و خاطره‌هاي اين شهر است به سال‌ها و سال‌ها و سال‌ها به پنجاه سال و اكنون آلبوم برگزيده‌اي از اين تصاوير كلامي را پيشكش شما عزيزان مي‌كنم تا تورقي در آن بكنيد».

اوجي در 160 شعر اين دفتر، شيراز را براي ما ورق مي‌زند و آن را در رنگ و عطر و شكل و طعم و ميوه و برگ و درد و زخم و صبح و ظهر و غروب و شب چهار فصل و جلوه‌هاي گوناگونش، در شعرهاي موجز و كوتاه به ما نشان مي‌دهد.

اوجي عاشق زادگاهش شيراز است و شيراز را در شعرهايش به نام خودش به ثبت رسانده است. همان گونه كه بهار نارنج را، لاله عباسي را، گل ياس را و گنجشك را