نیما یوشیج ( شعر زمان ما 5)

نمیا یوشیج

محمد حقوقی

نیما کوشید تجربه چندنسل از شاعران برجسته فرانسوی را در شعر فارسی بارور سازد.
نیما توانست شعر کهن فارسی را که در شمار پیشروترین شعرهای جهان بود ولی در چند قرن اخیر کارش به دنباله روی و تکرار رسیده بود را با شعر جهان پیوند زند و باردیگر جای والای شعر فارسی را در خانواده شعر جهان به آن بازگرداند.
نیما توانست عقاید متفاوت و گاه متضاد برخی از بزرگان شعر فرانسه را یکجا در خود جمع کند و از آنها به سود شعر فارسی بهره گیرد. او عقاید و اصول شعری «مالارمه» که طرفدار عروض و قافیه بود را در کنار نظر انقلابی «رمبو» که خواستار آزادی کامل شعر بود، قرارداد و با پیوند و هماهنگی بین آنها «شعر سپید» خود را به ادبیات ایران عرضه کرد.
. نیما از نظر زبانشناسی ذوق شعری ایرانیان را تصحیح کرد و با کاربرد کلمات محلی دایره پسند ایرانیان را در بهره برداری از زبان رایج و جاری سرزمینش گسترش داد. او یکی از بزرگان شعر فولکلور ایران شمرده می شود.
نیما جملات و اصطلاحات متداول فارسی و صنایع ادبی بدیهی و تکراری را کنار نهاد تا از فرسودگی بیشتر زبان پیشگیری کند و اینچنین زبان شعری کهن فارسی که تنها استعداد بیان حالات ملایم و شناخته شده عرفانی و احساساتی را داشت، توانایی بیان هیجانات، دغدغه ها، اضطرابات و بی تابی های انسان مدرن امروزی را به دست آورد. بدین ترتیب زبان شعری «ایستا و فرسوده» گذشته را به زبان شعری «پویا و زنده» بدل کرد.
نیما همچون مالارمه ناب ترین معنی را به کلمات بدوی بخشید. او کلمات جاری را از مفهوم مرسوم و روزمره آن دور کرد و مانند مالارمه شعر را سخنی کامل و ستایشی نسبت به نیروی اعجاب انگیز کلمات تعریف کرد.
نیما همچون ورلن تخیل و خیال پردازی را در شعر به اوج خود رساند و شعر را در خدمت تخیل و توهم گرفت نه تفکر و تعقل.
نیما بر «وزن» شعر بسیار تأکید داشت. او وزن را پوششی مناسب برای مفهومات و احساسات شاعر می دانست.

150,000 تومان

جزئیات کتاب

وزن 900 گرم
ابعاد 21 × 14.5 سانتیمتر
پدیدآورندگان

محمد حقوقی, نیما یوشیج

نوع جلد

شومیز

نوبت چاپ

دوازدهم

قطع

رقعی

تعداد صفحه

351

سال چاپ

1399

موضوع

بررسی شعر معاصر

تعداد مجلد

یک

وزن

900

گزیده ای از کتاب نیما یوشیج (شعر زمان ما 5)

 خشک آمد کشتگاه من

در جوار کشت همسایه.

گرچه می گویند: “می گریند روی ساحل نزدیک

سوگواران در میان سوگواران. ”

قاصد روزان ابری، داروگ ! کی می رسد باران؟

بر بساطی که بساطی نیست

در درون کومه ی تاریک من که ذره ای با آن نشاطی نیست

و جدار دنده های نی به دیوار اتاقم دارد از خشکیش می ترکد

-چون دل یاران که در هجران یاران-

قاصد روزان ابری ، داروگ ! کی می رسد باران؟

در آغاز کتاب نیما یوشیج (شعر زمان ما 5) می خوانیم

بخش اول = آغازه = مقدمه

 1

درآمد      11

نيما كه بود و چه گفت

طرحى به تعجيل از چهره نيما

نيما و شور شناساندن و شناخته شدن        14

نيما و حضور در شعر              14

نيما و بينش مادى      16

نيما و عشق به طبيعت             18

نيما و ذهنيّت نمادين               23

نيما و هول، نيما و شك            24

نيما و سادگىِ روستائى   26

نيما و خصوصيّت طنز             26

نيما و مردم و شعر اجتماعى      27

نيما و اميد، نيما و آرمان           28

نيما و فطرت نوجوئى   31

 2

متن          33

نيما چه داشت و چه كرد

حدسى به تحقيق از استعداد نيما

شاعران در برابر «شكست»       34

شاعران آگاه به «شكست» و شاعران ناآگاه            34

انواع «شكست»        35

نيما بارزترين چهره نماينده «شكست»     36

نيما از «ديدِ» سخنوران           36

«آى آدم‌ها»، مهم‌ترين قطعه مستَنَدِ سخنوران مخالف نيما         37

نيماى آگاه به كار خود             38

مقايسه دو مثنوى نيما به نشانه حدّ ناتوانى و…          40

نيما و توجّه به «نظامى»           41

نيما و توجّه به «بهار»             44

نيما، فاقد قدرت سخنورى «بهار»، «بهار» فاقد «ديد»..          44

حدّ نوگرايى «بهار»    45

«نيما» ناسخ قرارداد، «بهار» تابع قرارداد               48

نيماى عادت‌شكن و آشنايى‌زدا               49

نيما، شاعر درگير با زبان          51

نيما، شاعر شكست‌خورده پيروز              51

نيما، شاعر به تمام معنى «معاصر» و به‌تمام معنى «صاحب‌سبك»           53

 3

دست آورد            55

نيما چه جست و چه يافت

شرحى به تعريف از شعر نيما

نيما و شيوه خراسانى              57

مختصّاتِ زبانِ شعر نيما            62

موارد خاص زبانىِ نيما            63

نيما، شاعر تركيب‌ساز              68

نيما و توجّه به ابزار جديد         72

نيما با تخيّلى ضد «قرارداد»      74

«تشخيص»، مهم‌ترين مختصه بيانىِ نيما     76

تجلى شعر در ساده‌ترين بيان      80

شعر بى‌تصوير، با امكان تعبير و تفسير       81

نيما، شاعرى با فطرت آزاد، با قدرت تخريب و…      82

بخش دوم = ميانه = شعرها

1ـ شعرهاى نيمه سنتى

افسانه 85 ـ اى‌شب 114 ـ شمع كرجى 115 ـ قو 121 ـ هنگام كه گريه مى‌دهد ساز 124 ـ مرگ كاكلى  126

2ــ شعرهاى سنتى

انگاسى 128 ـ خواجه حسن‌ميمندى 129 ـ عبدالله‌طاهر و كنيزك 130 ـ ميرداماد 132 ـ در جوار سخت‌سر 133 ـ شش رباعى  136

3ــ شعرهاى نيمايى

ققنوس 138 ـ غراب 141 ـ مرغ غم 144 ـ مرغ مجسّمه 147 ـ واى بر من 149 ـ گل مهتاب 151 ـ پريان 155 ـ اندوهناك شب 164 ـ همسايگان آتش 170 ـ شكسته‌پر 172 ـ خنده‌ى سرد 174 ـ وقت است 176 ـ منِ لبخند 177 ـ لكّه‌دار صبح 180 ـ آى آدم‌ها 182 ـ ياد 184 ـ بوجهل من 186 ـ تابناك من 187 ـ ناروايى به راه 188 ـ مردگان موت 192 ـ ناقوس 195 ـ بخوان اى همسفر با من 211 ـ داستانى نه تازه 215 ـ شب قورق 217 ـ كار شب‌پا 219 ـ كه مى‌خندد كه گريان است 226 ـ خروس مى‌خواند 228 ـ او را صدا بزن 231 ـ پادشاه فتح 234 ـ در فروبند 243 ـ آقاتوكا 246 ـ مهتاب 249 ـ اجاق سرد 251 ـ ماخ‌اولا 253 ـ بر فراز دشت 255 ـ سوى شهر خاموش 257 ـ جاده خاموش است 267ـ برفراز دودهايى 269 ـ در شب سرد زمستانى 271 ـ هنوز از شب 273 ـ مرغ شباويز 274 ـ شب است 275 ـ مرغ آمين 276 ـ قايق 285 ـ در نخستين ساعت شب 287 ـ داروگ 289 ـ خانه‌ام ابرى است 290 ـ رى‌را 291 ـ همه شب 293 ـ در كنار رودخانه 295 ـ دل فولادم 297 ـ روى بندرگاه 300 ـ شب‌پره‌ى ساحل نزديك 302ـ هست شب 304 ـ برف 305 ـ در پيش كومه‌ام 306 ـ كك‌كى 308 ـ ترا من چشم در راهم  309

بخش سوم = پايانه = مؤخّره

1ـ اشاره               313

2ـ نيما در آينه      321

3ـ نيما همان شعر و شعر همان زندگى است               333

نقد و بررسی‌ها

هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.

اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “نیما یوشیج ( شعر زمان ما 5)”